woensdag 28 november 2012
meldactie Sien tegen regeerakkoord (licht)VG
Voor mensen met een (licht) verstandelijke beperking heeft het regeerakkoord grote gevolgen. Sien verzamelt reacties en alternatieven en gaat hiermee in gesprek met staatssecretaris Van Rijn. http://www.sien.nl/78/www-sien-nl-meldactie-regeerakkoord-2012
dinsdag 27 november 2012
GGZ en Eigen Kracht een mooi huwelijk
Goed blog van Robert Vermeiren waar ik met plezier aan meegewerkt heb. In januari ga ik naar Curium en later Boerhaave om zoveel mogelijk medewerkers in GGZ te kunnen informeren.http://www.artsennet.nl/opinie/artsen-blogs/Robert-Vermeiren/Blogbericht-Robert-Vermeiren/124488/Eigen-kracht-en-ggz.htm
maandag 26 november 2012
petitie tegen bezuinigingen in de zorg
Hierbij vraag ik jullie onderstaande petitie te ondertekenen. Je kunt desgewenst ook een reactie achterlaten. Platform Verontruste Ouders ondersteunt deze petitie van harte! www.petities24.com/stop_de_bezuinigingen_in_de_gezondheidszorg
woensdag 21 november 2012
wees terughoudend met de diagnose adhd
In haar blog op artsennet http://www.artsennet.nl/opinie/Gastblogs/Laura-Batstra/Blogbericht-Laura-Batstra/124162/Wees-terughoudend-bij-diagnose-ADHD.htm?utm_source=dlvr.it&utm_medium=twitter pleit Laura Batstra voor meer terughoudendheid bij de diagnose ADHD.
Laura Batstra kon wegens ziekte helaas niet aanwezig zijn bij het kenniscafe over ADHD in de Balie. In dit blog geeft zij weer wat zij had willen zeggen. Ik ben blij dat zij oproept dat er in de maatschappij iets moet veranderen. De maatschappij laat steeds minder toe. Er wordt steeds minder geaccepteerd. Ik denk dat het inderdaad een van de oorzaken is voor het toenemende aantal diagnoses. Kon iemand met milde klachten een tijd terug met de nodige aanpassingen zich goed handhaven, wordt dat nu steeds lastiger. De lat komt steeds hoger te liggen waardoor meer mensen uitvallen. In de omgeving van iemand met ADHD kunnen tal van aanpassingen plaatsvinden. Hulp in het gezin en op school. Stoppen met een overmaat aan toetsen en testen, steeds jonger, en meer nadruk op de talenten van de persoon met ADHD. Maar ook gewoon aanpassingen in de klas. Meer ruimte voor sport en spel, groene buurten, je beter kunnen bewegen. Maar ook iets doen aan het risico dat armoede met zich meebrengt. Kinderen die in armoede opgroeien hebben meer sociaal-emotionele problemen. De grens van wat normaal is en abnormaal vernauwt.
Een interessante vraag is wordt de diagnose te snel gesteld omdat men steeds eerder vastloopt?
Het klopt dat het in de huidige maatschappij steeds moeilijker is om te blijven functioneren. Mensen met ADHD hebben daar ook meer klachten van, dat geloof ik zeker. Ik ben blij dat de last van ADHD ook neergelegd wordt bij de maatschappij. Daarin is nog een lange weg te gaan. Laten we dit zeker niet vergeten!
Maar de maatschappij verandert niet ineens, niet vandaag een ook niet morgen of overmorgen. Want hoe nodig het ook is dat de maatschappij moet veranderen, we leven in het hier en nu. En nu hebben mensen met ADHD, volwassenen, kinderen, ouders enorme last van hun ADHD. Zij lijden. Er is een enorme innerlijke onrust, zij leven in chaos. Zij hebben hulp nodig. Ook mensen met milde klachten. Daaraan mag niet voorbij gegaan worden. We kunnen niet stoppen met diagnosticeren omdat de maatschappij, de omgeving, zich moet aanpassen. Ook met goede randvoorwaarden, een zo ideaal mogelijke omgeving, houden deze mensen vaak klachten. Ze kunnen niet zonder hulp en begeleiding en waar nodig medicatie.
Laura Batstra zegt dat een aangepaste omgeving gelijk gesteld kan worden aan medicatie. Voor een kleine groep zal dat voldoende zijn. Maar om goed te functioneren is medicatie ook nodig voor velen. Voorbeeld uit de praktijk, gisteren tien-minuten gesprek. Gesproken is over de randvoorwaarden. Mijn zoon wil geen medicatie meer. Zoon heeft moeite met hulp vragen. Zoon wordt uitgedaagd want hij kan zo leuk boos worden. Zoon maakt daar op zijn manier wel een eind aan. Situatie loopt uit de hand. Op zo'n moment kan juf hem niet meer bereiken. Al op het moment dat zoon een eind wil maken aan de situatie. Juf kent hem ook met medicatie en toen was hij op zo'n moment wel aanspreekbaar en te bereiken. Dat voorkomt een hoop gedonder in de glazen. Dus gaan we de medicatie weer oppakken. Het is nu op school te onrustig om te stoppen. Maar de omstandigheden verander je niet goed genoeg.
Ook wordt gezegd dat kinderen met een diagnose ADHD een levenslang stigma hebben. Maar waarom wordt een diagnose zo negatief benaderd. Een diagnose zegt ook iets over hoe om te gaan met de persoon, waar rekening mee gehouden moet worden. Mijn jongste zoon viel als kleine jongen volledig in het ADHD-profiel. Naast PDD-NOS. Bij het opgroeien viel het kwartje steeds meer naar de kant van zijn autisme. Uiteindelijk herkende hij zich niet meer in ADHD en bij een test bleek ook dat hij niet meer voldoende aan alle kenmerken voldeed. Diagnose geschrapt. Hoezo levenslang stigma?
Miek Wijnbergen
Laura Batstra kon wegens ziekte helaas niet aanwezig zijn bij het kenniscafe over ADHD in de Balie. In dit blog geeft zij weer wat zij had willen zeggen. Ik ben blij dat zij oproept dat er in de maatschappij iets moet veranderen. De maatschappij laat steeds minder toe. Er wordt steeds minder geaccepteerd. Ik denk dat het inderdaad een van de oorzaken is voor het toenemende aantal diagnoses. Kon iemand met milde klachten een tijd terug met de nodige aanpassingen zich goed handhaven, wordt dat nu steeds lastiger. De lat komt steeds hoger te liggen waardoor meer mensen uitvallen. In de omgeving van iemand met ADHD kunnen tal van aanpassingen plaatsvinden. Hulp in het gezin en op school. Stoppen met een overmaat aan toetsen en testen, steeds jonger, en meer nadruk op de talenten van de persoon met ADHD. Maar ook gewoon aanpassingen in de klas. Meer ruimte voor sport en spel, groene buurten, je beter kunnen bewegen. Maar ook iets doen aan het risico dat armoede met zich meebrengt. Kinderen die in armoede opgroeien hebben meer sociaal-emotionele problemen. De grens van wat normaal is en abnormaal vernauwt.
Een interessante vraag is wordt de diagnose te snel gesteld omdat men steeds eerder vastloopt?
Het klopt dat het in de huidige maatschappij steeds moeilijker is om te blijven functioneren. Mensen met ADHD hebben daar ook meer klachten van, dat geloof ik zeker. Ik ben blij dat de last van ADHD ook neergelegd wordt bij de maatschappij. Daarin is nog een lange weg te gaan. Laten we dit zeker niet vergeten!
Maar de maatschappij verandert niet ineens, niet vandaag een ook niet morgen of overmorgen. Want hoe nodig het ook is dat de maatschappij moet veranderen, we leven in het hier en nu. En nu hebben mensen met ADHD, volwassenen, kinderen, ouders enorme last van hun ADHD. Zij lijden. Er is een enorme innerlijke onrust, zij leven in chaos. Zij hebben hulp nodig. Ook mensen met milde klachten. Daaraan mag niet voorbij gegaan worden. We kunnen niet stoppen met diagnosticeren omdat de maatschappij, de omgeving, zich moet aanpassen. Ook met goede randvoorwaarden, een zo ideaal mogelijke omgeving, houden deze mensen vaak klachten. Ze kunnen niet zonder hulp en begeleiding en waar nodig medicatie.
Laura Batstra zegt dat een aangepaste omgeving gelijk gesteld kan worden aan medicatie. Voor een kleine groep zal dat voldoende zijn. Maar om goed te functioneren is medicatie ook nodig voor velen. Voorbeeld uit de praktijk, gisteren tien-minuten gesprek. Gesproken is over de randvoorwaarden. Mijn zoon wil geen medicatie meer. Zoon heeft moeite met hulp vragen. Zoon wordt uitgedaagd want hij kan zo leuk boos worden. Zoon maakt daar op zijn manier wel een eind aan. Situatie loopt uit de hand. Op zo'n moment kan juf hem niet meer bereiken. Al op het moment dat zoon een eind wil maken aan de situatie. Juf kent hem ook met medicatie en toen was hij op zo'n moment wel aanspreekbaar en te bereiken. Dat voorkomt een hoop gedonder in de glazen. Dus gaan we de medicatie weer oppakken. Het is nu op school te onrustig om te stoppen. Maar de omstandigheden verander je niet goed genoeg.
Ook wordt gezegd dat kinderen met een diagnose ADHD een levenslang stigma hebben. Maar waarom wordt een diagnose zo negatief benaderd. Een diagnose zegt ook iets over hoe om te gaan met de persoon, waar rekening mee gehouden moet worden. Mijn jongste zoon viel als kleine jongen volledig in het ADHD-profiel. Naast PDD-NOS. Bij het opgroeien viel het kwartje steeds meer naar de kant van zijn autisme. Uiteindelijk herkende hij zich niet meer in ADHD en bij een test bleek ook dat hij niet meer voldoende aan alle kenmerken voldeed. Diagnose geschrapt. Hoezo levenslang stigma?
Miek Wijnbergen
woensdag 14 november 2012
#Het kan ook anders in de zorg!
Allerlei organisaties waaronder Per Saldo steunen de actie het kan ook anders in de zorg! Essentie: meer regie bij mensen die zorg nodig hebben thuis waardoor de zorg niet alleen efficienter maar ook nog eens veel goedkoper wordt. Dit kan door middel van een PGB of door vouchers waarbij men zorg kan inkopen bij een zorginstelling. Op www.hetkanookandersindezorg.nl lees je er meer over. Vandaag ging de actie van start met een paginagrote advertentie in de Telegraaf. Via deze link lees je meer over de actie http://www.pgb.nl/persaldo/nieuws-over-het-pgb/nieuws/actueel/start-actie-het-kan-ook-anders-in-de-zorg?waxtrapp=sicyvtDsHcwOdcPnBGUbBFC
dagbesteding niet voor gesubsieerde baklava-ouderen mr. Zijlstra
De heer Zijlstra vindt het niet de verantwoordelijkheid van de overheid om mensen met een beperking op te vangen (dagopvang). Ook mensen die nu een goed leven hebben omdat ze een zinvolle dagbesteding hebben gevonden op de zorgboerderij zijn de sigaar. En dus komt er meer druk op mantelzorgers. Hoe hou je in godesnaam je gehandicapte kind de hele dag bezig? Goed artikel van Milou van Hintum in de Volkskrant http://www.volkskrant.nl/vk/nl/6177/Malou-van-Hintum/article/detail/3347895/2012/11/14/Dagbesteding-is-niet-voor-gesubsidieerde-baklava-bejaarden-mijnheer-Zijlstra.dhtml#.UKPBDnU7cn8.facebook
maandag 12 november 2012
column Suzan dilemma van een moeder
Rake column over wat medicatie kan betekenen voor kinderen met ADHDhttp://www.adhdnetwerk.nl/ADHD.aspx?id=481&idn=169
donderdag 8 november 2012
dagbesteding geschrapt 2014/Per Saldo
Helaas hebben ook wij hier mee te maken: dagbesteding voor mensen met een beperking geschrapt per 2014. Hoe moet dat nu? Ook de VNG heeft inmiddels zijn zorgen geuit. Hier een link naar het artikel van Per Saldo hierover. In 2015 gaat dit over naar de WMO. Een jaar duimen draaien??http://www.pgb.nl/persaldo/nieuws-over-het-pgb/nieuws/actueel/grote-zorgen-over-het-schrappen-van-de-dagbesteding?waxtrapp=ewpbttDsHcwOdcPnBGUbBFG
woensdag 7 november 2012
bijna 16 jarige verteld over adhd in blog Suzan
Een bijzondere column waarin een bijna 16jarige verteld over haar adhd en haar neefje met dezelfde stoornis http://www.adhdnetwerk.nl/ADHD.aspx?id=481&idn=167
zaterdag 3 november 2012
eigen bijdrag ggz; pvda stop de discriminatie!!
https://dl.dropbox.com/u/25768565/Lea%20Bouwmeester%20en%20eigen%20bijdrage.pdf PVDA, Lea Bouwmeester, stop de discriminatie t.a.v. GGZ-patienten!! @ArianePsy @vraaguwdokter en het antwoord van @LeaBouwmeester
chronisch zieken en gehandicapten enorm op achteruit
De CG-Raad waarschuwt chronisch zieken en gehandicatpten gaan er met een een modaal inkomen 100-250 Euro per maand op achteruit. Tsja zegt Rutte dan...we hebben de knoppen geinstalleerd maar we moeten er nu nog aan draaien. http://www.nu.nl/binnenland/2949555/enorme-klap-chronisch-zieken.html
donderdag 1 november 2012
Balans over transitie jeugdzorg
In dit artikel uit Balans haar zorgen over de aanstaande transitie Jeugdzorg. In dit artikel ook goeie links waaronder naar GGZ Nederland http://www.balansdigitaal.nl/data/nieuws/2012/november/risico-op-kwaliteitsverlies-na-stelselwijziging-jeugd-groot/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook&utm_campaign=landelijke+oudervereniging+balans
KansPlus maakt zich ernstige zorgen
Kansplus maakt zich ernstige zorgen over de positie van mensen met een verstandelijke handicap en hun ouders, in verband met de komende transities naar gemeenten http://www.kansplus.nl/2012/10/30/regeerakkoord-desastreus-als-we-kijken-naar-de-plannen-voor-de-langdurige-zorg/
Abonneren op:
Posts (Atom)