woensdag 29 februari 2012
column Peter Hilhorst
Peter Hilhorst heeft een column geschreven over de verkeerde mensen die geraakt worden door de eigen bijdrage ggz klik hier
dinsdag 28 februari 2012
Suzan Gera en Karin gaan voor goeie behandeling adhd
Suzan, Gera en Karin hebben elkaar gevonden en willen een tegenhanger zijn tegen de ADHD hetze die ons wijs wil maken dat pillen heel slecht en zelfs dodelijk zijn. Ze willen graag samenwerking met de psychiatrie en willen goede behandeling van adhd en vooral de waarheid aan het licht brengen. Veel succes dames, onze steun hebben jullie!klik hier
Sandra Kooij over eigen bijdrage ggz
Een meisje van 18 heeft afgezien van hulp door de eigen bijdrag die zij niet kon betalen en heeft zich daarna gesuicideerd. klik hier
maandag 27 februari 2012
column suzan broodje aap
Het is maandag dus weer tijd voor de wekelijks column van Suzan op ADHD Netwerk.klik hier Rest mij alle ouders het nodige geduld toe te wensen als ze weer eens worden benaderd met een broodje aap verhaal betreffende de diagnose van hun kind!
Kwaad Bloed VPRO 26-2-2012
Gisteren op uitzending gemist een interessante uitzending VPRO thema Kwaad Bloed, o.a. met medewerking van Maddy Hulshof leerkracht basisonderwijs en moeder van een jongen met autisme klik hier voor de uitzending
Wat zit er achter de boosheid van mensen? Mensen ergeren zich vaak aan hoe de samenleving ervoor staat. We ergeren ons aan elkaar, de politiek en de elite, aan de linkse kerk en aan de rechtse graaiers. We verschuilen ons achter de voordeur. Wat is dat ongenoegen dat sluimert onder de welvarende samenleving?
Een ondernemer, Jaap, ergert zich aan het schreeuwende uitgaanspubliek en de vele vechtpartijen die hem uit zijn slaap houden. Hij ziet tegenwoordig tegen het weekend op. Vroeger ging hij er in het weekend op uit naar de caravan maar dat is niet meer mogelijk omdat hij vanwege de vele inbraken het pand niet meer alleen kan laten. Soms denkt hij eraan weg te gaan maar het is leuk wonen en hij is gehecht aan de buurt. Zondag is hij afgebrand vanwege een gebrek aan slaap. Hij vindt het niet zijn taak mensen terecht te wijzen. Hij is wel inbrekers achterna gegaan met zijn hond. De politie komt na een kwartier, dan zitten zij al in Warschau. Hij is ook wel eens bedreigd door een inbreker. Hij stond voor hem met een groot slagersmes. De inbreker is hard weggelopen, waarschijnlijk geschrokken van zijn honkbalknuppel die altijd achter de voordeur staat. Als het nodig is gebruikt hij de knuppel, dat zouden anderen mensen ook moeten doen. Hij vindt dat de maatschappij veel ruwer en harder is geworden. De criminaliteit wordt erger. Op de stelling dat uit onderzoek blijkt dat de criminaliteit juist afneemt reageert hij "die wonen dan zeker in een hunebed". De overheid/politiek zegt dit maar doet anders. Het is geven en nemen in de politiek. Ik ben in principe tegen geweld maar ons wordt wel geweld aangedaan. Als je ouder wordt zit je drie dagen in je poepbroek. Er worden miljarden aan Griekenland gegeven en ze kopen er 200 tanks voor. Ontwikkelingshulp.
Ani ta, werkt in de thuiszorg moet voor minder loon hetzelfde werk doen
Anita gaat er 160 Euro per maand op achteruit. Dit gebeurt niet allen bij de thuiszorg maar ook bij de post, in de WSW. De laagbetaalden. Het is stikken of slikken in de thuiszorg. Ze gaat van 13,20 naar 9,90 en ze mag alleen schoonmaken en niet meer signaleren zoals het bellen van een dokter. Ouderen zitten te vereenzamen. Zij is er drie uur, en de wijkverpleegkundige maar 10 minuten. Ze vindt het belangrijk aan de bel te kunnen trekken. Bijv. een demente bejaarde daarvan zie je binnen drie uur wel dat hulp nodig is. Terwijl ze zich bij de wijkverpleegkundig in tien minuten nog wel groot kunnen houden. Persoonlijk is ze harder geworden. Vroeger vond ze alles best, liet over zich heen lopen, was meegaand. Nu denkt ze: we gaan er met z'n allen voor! Het heeft dus ook impact op je karakter. Ze is actief voor Wij Zijn De Thuiszorg (actiegroep)en daarin is ze heel fanatiek. Het UWV heeft ze laten zitten, de medewerkers van de thuiszorg. Ze zijn van het ene naar het andere loon gegaan. Het moet landelijk op papier komen dat het loon van hetzelfde werk niet verlaagd mag worden. Elk dubbeltje moet omgedraaid worden, ze kijkt alle blaadjes na voor de aanbiedingen en fietst er hele stukken voor om. Volgens haar willen mensen niet laten zien dat ze het arm hebben. Vroeger werden er leuke dingen in haar buurt georganiseerd. Nu zijn mensen somber. En ze pakken voor hunzelf een biertje, want dan hoef je niet te delen. Door geldtekort ontstaan ook fysieke klachten.
Anita vindt het ook onrechtvaardig dat zij met haar 47 jaar hetzelfde betaald krijgt als iemand die net binnenkomt. Ze doet 25 jaar dit werk, dat moet ook beloond. Als zijn een client voorbij ziet komen wijst ze diegene de goeie kant op. Maar de jongelui zijn minder betrokken. Ze gaan met hun blackberry op de w.c. zitten, maar daar krijg je de badkamer niet mee schoon.
Het zou ook eerlijker geweest zijn als iedereen had ingeleverd. Nu zijn alleen de 600laagstbetaalden de klos. Dat maakt haar steeds bozer. De hoogbetaalden hebben niets ingeleverd. Gelukkig maakt haar de drum - en trompetles voor mensen met een geestelijke beperking op woensdagavond. Anita vindt dat er veel te veel bezuinigingen zijn. Er zijn ook mensen die denken: laat maar. Die denken later misschien was ik maar opgekomen voor mijn recht. Ze is ook bang dat het dan te laat is en alle goeie mensen weg zijn uit de zorg.
Maddy Hulshof, leerkracht basisonderwijs en moeder van een zoon met autisme
Maddy maakt zich erg boos en is verontrust over de bezuinigingen op het onderwijs aan kinderen (passend onderwijs). Haar jongste van 13 met autisme heeft het dankzij de begeleiding en hulp op het regulier onderwijs goed gedaan. Hij heeft veel zelfvertrouwen. Er is veel opgebouwd, maar nu hij naar de middelbare school gaat met deze bezuiniging kan dat straks allemaal wegvallen. Haar zoon heeft bijv. hulp nodig bij de planning en bij het leren. Er was altijd iemand dien zijn functioneren op school in de gaten hield. Oh hij zit alleen in zijn eentje of oh hij kliert nu, waarom en wat kunnen we eraan doen? Dat is nu al wegbezuinigd. Als hij thuiskomt zie je meteen wat voor dag hij heeft gehad. Heeft hij een dag gehad waarin niemand heeft gezegd wat hij moet gaan doen en waar hij naar toe moet dan valt er niets met hem te beginnen. Hij moet dan als het ware uit de knoop gehaald worden. Hij zit dan eerst achter de computer of gaat met de hond spelen en om 18.00 pakt zij met hem dan het huiswerk op.
Maddy is heel bang en heel boos. Acht jaar heeft hij zijn stinkende best gedaan met hulp van de leerkrachten en deskundige begeleiding. Hij heeft zich staande gehouden en heeft zoveel zelfvertrouwen gekregen. Nu moet hij naar een reguliere middelbare school. Waar staat hij dan? Door bezuinigingen gaat de deskundige hulp eraf. Binnen twee weken kan alles weg zijn wat in acht jaar is opgebouwd. Zij zoekt alle mogelijke wegen om haar protest te laten horen. Er is een geweldig potentieel aan ouders die zich sterk maken, daarvan is zij overtuigd. En we moeten bij de volgende verkiezingen denken: wat is goed voor ons kind?
De regering verwijt leerkrachten lui te zijn. Ze moesten maar niet zo zeuren en een tandje harder gaan. Het kan best dat alle kinderen met een speciale onderwijsbehoefte naar het regulier onderwijs gaan. We kunnen best een klas van 30 hebben. Er kan best 25% speciale onderwijsondersteuning af. En we kunnen best wel zonder minder deskundigheid maar jullie zijn te lui, willen teveel vakantie en jullie willen niet.
Ondanks dat we hard werken zegt iemand die je helemaal niet kent dat je het niet goed doet. Je moet iedere minuut dat je in de klas bent verantwoorden. Er moeten 14 formulieren ingevuld worden wat je doet op een dag. Ik voel me miskent, zegt Maddy.
Zo moet je het doen voor dat kind anders doe je het niet goed.
Langzaamaan wordt ze steeds bozer. Alsof we het voor ons zelf doen. We verrijken onszelf niet, we zijn in dienst van. We doen het voor de kinderen! Dan verwacht je toch geen stomp voor je hoofd?
Maddy zat in het vliegtuig naast een vrouw uit Senegal. Ze vroeg of het klopte dat wij voetbalvelden in de winter verwarmden. Hoe zou deze vrouw dat begrijpen, laat staan dit aan haar plaatsgenoten uit kunnen leggen. Maar stel dat ze de vraag zou stellen of het klopte dat wij in Nederland bezuinigen op ons onderwijs terwijl we zoveel geld uitgeven aan 130 km per uur rijden, hoe zou ze dat uit kunnen leggen?
Maddy was gisteren nog erg gelukkig. Haar zoon was tevreden aan het spelen en zij en haar man genoten van een wijntje en een kaasje. Wat hebben we het toch goed samen, concludeerdern ze.
Maddy begrijpt het niet. Als de staatssecretaris werkelijk geinteresseerd was, en dan niet wat men aan de voorkant van je vindt, en politiek gezien. Als je een halve dag kwam kijken, en dan niet een boekje voorlezen terwijl er tien camera's op je gericht zijn. Als je daadwerkelijk kijkt en luistert. Ja dan neem je dit soort besluiten gewoon niet!
Bas is politierechercheur. Hij had tien jaar geen normaal contact met zijn kinderen.
Zijn vrouw deed wat vreemd, zat overduidelijk niet lekker in haar vel. Ze gingen naar het strand, en zij ging naar familie. Toen hij overdag werkte en de kinderen bij de buurvrouw waren heeft zij de kinderen opgehaald. Het heeft tien jaar geduurd voordat hij weer normaal contact met zijn kinderen kreeg. Na een week of acht kreeg hij een brief van de advocaat van zijn vrouw dat ze wilde scheiden en het volledig gezag over de kinderen wilde plus een flinke som allimentatie. Bas wilde zijn kinderen terug, ze waren goed op hun plek bij hem en hij kon goed voor ze zorgen. Hij vond het onrechtvaardig. Er werd een omgangsregeling voorgesteld maar dat wilde hij niet, hij wilde de situatie herstellen. Toen kreeg hij een half verbaal met een aangifte van de advocaat van zijn ex-vrouw met de aanklacht mishandeling van zijn ex en de kinderen. Dit was drie dagen voor de zitting. Hier is nooit sprake van geweest, dus het was een enorme klap. Het stond vol beschuldigingen, insinuaties en verdraaiingen van de feiten om hem in een kwaad daglicht te plaatsen. Er kwam een pedagogisch en psychologisch rapport. In een ruimte mocht hij na twee jaar de kinderen zien. Dat ging goed. In het rapport stond dat er voldoende pedagogische kwaliteiten aanwezig waren, en bij moeder was die twijfelachtig (neemt de kinderen teveel mee in haar eigen problematiek). Maar de Raad van Kinderbescherming oordeelde dat de kinderen al zo lang bij haar waren dus dat dat het beste is. De rechter ging erin mee dus geen omgangsregeling. Er moet een rapport komen van alle problemen en mogelijkheden. De rechtbank voelt zich onvoldoende geinformeerd en gaat mee in het rapport van de Raad van Kinderbescherming. Vaak heeft hij zich wanhopig gevoeld doordat er geen contact was met de kinderen. Vooral na de tweede afwijzing van de Raad van Kinderbescherming. De stoppen slaan bijna door. De kinderen waren totaal uit het oog verloren en hij heeft de neiging gevoeld om zichzelf wat aan te doen, of om wat aan de situatie te doen (allemaal dood). Dood leek beter dan levend. Hij kan zich voorstellen dat mensen zover komen. De overheid moet aan de voorkant het probleem oppakken. Er komt geen onderzoek naar waar het probleem ligt. Al jarenlang is er een systeem als de kinderen bij een ouder zijn, dat de andere ouder dan buitenspel komt te staan. Het vertrouwen in de overheid is enorm afgenomen. Je verwacht dat ze je helpen bij onrecht maar door de overheid is hem nog veel meer aangedaan. Er is zoveel hulpverlening geweest en wat heeft dat gekost? En wat heeft dat met mij als ouder gedaan? Alle systemen moeten worden blootgelegd. De hulp heeft niets opgeleverd. Er wordt totaal niet gekeken: wat valt er te verbeteren? Het management kan niets veranderen maar er is ook geen wil. Het resultaat van de jarenlange strijd is dat de twee jongste kinderen bij hem een verblijfsplek hebben, er is een omgangsregeling, er zijn goede contacten over de kinderen mogelijk en ze zijn redelijk op speaking terms. Na de terugkomst van de zoons was er bijna weer contact met zijn dochter. Bijna valt alles op zijn plaats.
Volgens Bas gaan burgers steeds meer klagen. Als ze gewoon vragen gebeurt er niets, pas als je een klacht indient en hoog inzet luistert men. Dat vindt hij heel schadelijk. Op een gewone harmonieuze manier kan niet meer en er komt strijd voor terug. Mensen hebben soms levenslang pijn, mensen raken hun baan kwijt, raken in de goot en zijn afhankelijk van zorg. Dat is een zware belasting voor de samenleving.
Mohamed is onderheidsmonteur. Hij vindt dat Nederland steeds intoleranter wordt.
Zijn dochter mag geen hoofddoek op naar school (Volendam). De Commissie Gelijke Behandeling stelde Mohamed en zijn dochter in het gelijk. Maar de school legde zich daar niet bij neer. Mohamed stapt naar de rechter. Hij vindt afspraak is afspraak. Hij zegt tegen zijn dochter: verliezen we dan accepteren we het. Hij vindt dat het haar recht is een hoofddoek te dragen. Wij zijn normale moslim-mensen, en iedereen mag zijn geloof uiten. Wij doen niemand kwaad. Mohamed moest een advocaat in de arm nemen om aangifte te kunnen doen. Wat doen wij verkeerd? vraagt hij zich af. Wij hebben ons altijd netjes gedragen en gaan met iedereen om. Waarom is er haat, bijv. van de schoolleiding? Mohamed is anders over Nederland gaan denken. Nederland is harder geworden. Bejaarden worden op straat beroofd en homo's worden in elkaar geslagen omdat ze homo zijn. Zijn dochter wordt uitgescholden om haar hoofddoek. Mensen worden afgerekend op hun kleur. De buurvrouw wilde zijn dochter niet meer groeten sinds ze een hoofddoek draagt. Ik zeg tegen mijn dochter voor ieder mens dat je uitscheld zijn er drie normale nederlanders die wel van je houden en daar moet je het van hebben. De rechter oordeelde dat een school voor buitengewoon onderwijs haar eigen regels mag hebben. De crisis heeft mensen bang gemaakt. Het is de schuld van de buitenlanders, die pakken baantjes af wordt gedacht. Maar het zijn ook de buitenlanders geweest die geholpen hebben Nederland weer op te bouwen. Ik heb geen trauma, het hoort bij het leven. Mohamed maakt zich bezorgd dat de kinderen verslaafd raken of gaan stelen. Want dat kan iedereen gebeuren. Hij heeft medelijden met die ouders. De politiek maakt fouten. 12 jaar geleden hadden politici geen last van de burger. De minister stapte ging naar zijn bungalowtje en liet zich rijden door zijn chauffeurtje. Daarom kwamen er andere partijen met veel stemmen. Mensen zijn soms te makkelijk maar je moet gewoon keihard werken. Dan moeten ze je ook rechten toeschenken.
John verloor zijn zoon na een medische misser. Hij is weerbaarheidstrainer.
De airconditioning voldeed niet aan de oude eisen. Het luchtsysteem werkte niet goed. Zijn vrouw kreeg bijv. een longontsteking en de verpleegkundigen werkten er met dikke truien en sjaals. Baby's en bejaarden zijn extra kwetsbaar. Ziekenhuizen functioneren soms slecht. Artsen en hulpverleners nemen bewust risico's, daar is bewijs voor. Twee weken na het overlijden had hij contact met een professor. Zijn kind had naar een ziekenhuis verderop gekund, dan had hij nog geleefd. Maar er was een conflict met dat ziekenhuis. Hij is van plan geweest het recht in eigen hand te nemen. Het systeem is arrogant en respectloos. Hun bloed is net als dat van mijn kind.
Via email kreeg hij bericht van een pedofiel. Er waren filmpjes bij. Naast hem zat een vrijwilligster die vertelde dat ze misbruikt was. Er vallen slachtoffers en de overheid dekt het af. We moeten kinderen behoeden. De overheid is er niet duidelijk over. Er is een databestand met pedofielen door samenwerking met burgers. De overheid moet informatie delen maar pedofielen worden beschermd. Wie zijn onze buren? Wie kunnen kinderen schaden? We zijn met motoren naar Martijn gegaan om ze aan te pakken. Iemand in Hengelo is te water gelaten. Hij kon helaas niet zwemmen. Ik vind dat een mooie oplossing. De burger voelt zich niet vertegenwoordigd. Ze doen niks met informatie van burgers. Recent heeft hij meegemaakt dat een kind is misbruikt. Daarvoor had de dader al jongere kinderen met een beperking misbruikt. Hij kreeg gewoon een taakstrafje. Ik moet moeder en kind adviseren wel of niet naar de politie te gaan. Maar dat haalt niets uit. De politie wil niet komen als een minderjarig kind misbruikt is en we weten waar hij woont.
Tot de ellende in het ziekenhuis had hij het aardig naar zijn zin, hij had het goed voor elkaar. Een tevreden man. Maar in een fractie van een seconde kan je leven veranderen. Wat ze mij hebben aangedaan ervaar ik als een pak slaag zegt John. Het maakt strijdbaar. Pedo's zou je onder de grond moeten stoppen. Ik doe het niet maar het zou wel moeten gebeuren. Ik maak me zorgen over mijn kind. Wat in Noorwegen gebeurde was eigenlijk tegen ouders gericht. De actie kan ik begrijpen. Stel je pakt een groot congres. In jouw beleving los je dan veel op, in werkelijkheid niet. Maar waarom moet jij alleen de schade ondervinden? Het is een signaal dat je het niet meer accepteert.
Elke, werkzoekende, voelt zich afgeschreven door het UWV
Elke kreeg een burn-out waar ook psychische klachten achterzaten. Bij het UWV verliep de uitkering makkelijk. Haar inkomsten zakten steeds verder tot het sociaal minimum. Zij gaat nu naar de voedselbank. Ze voelt zich afgeschreven door het UWV. Ze werkte tot zes uur 's nachts en was daarbij verslavingsgevoelig. Ze raakte op, de batterij was helemaal leeg en haar lichaam reageerde niet meer. Er was prestatiedwang, zorgen om haar imago, het was op. Ze leefde niet meer vanuit haar hart. Ze wilde zich beter voelen. Het UWV zou haar moeten stimuleren maar er was geen arbeidsdeskundige, geen verzekeringsarts. Ze werd van het kastje naar de muur gestuurd en haar dossier raakte kwijt. Ze voelde zich enorm machteloos, het idee afgeschreven te zijn en niet meer mee te tellen. Ze wilde graag maar het lukte maar niet. Ze voelde zich bij het UWV beslist niet gehoord. Ze kwam in een diep dal en deed zelfs een serieuze zelfmoordpoging.
Ze heeft zich aangesloten bij Occupy. Het is een diverse groep mensen die vanuit hunn eigen levensvisie denken over hoe het gaat in de maatschappij. Zelf is zij humanist. Het gaat niet over de oplossing maar samen denken zij na over andere manieren om te kunnen leven. Mensen bewust maken dat er dingen moeten veranderen. Steeds meer mensen kunnen de druk niet aan, depressie wordt volksziekte nummer 1. We moeten mensen bewust maken dat dit leven niet goed is en dat het anders kan. Veel dingen zijn onrechtvaardig. Er is verschil tussen rijk en arm. Ik weet wat armoede is. Ik zeg tegen mezelf dat ik elke week een kerstpakket ga halen zodat het een beetje draaglijk is. Ik ben niet dom. Ik heb lang mezelf in de weg gezeten, aldus Elke. Mensen gaan maar door en door. Nee zeggen is moeilijk. Alle contacten moeten bijgehouden worden: op social media, een kind combineren met een carriere, je echte vrienden. Een client GGZ moet naast de eigen bijdrage voor de ziektekostenverzekering ook een eigen bijdrage GGZ gaan betalen. Dat geld kan Elke niet missen. De zorg wordt lastiger en ze wil een beetje normaal kunnen leven. Dit leven is niet te doen en het verergert de kwaal. Mensen worden heel boos, gaan bijv. instanties bedreigen. Niet voor niets lopen er zoveel beveiligers rond bij het UWV. Mij Elke slaat het naar binnen. Zij vindt de maatregel discriminerend. Voor een lichamelijke ziekte
geen extra eigen bijdrage. Ze voelt zich niet serieus genomen. De dienst denkt niet wie heb ik voor me? Waarom werkt het niet? Doe iets!
Ze heeft gevraagd of ze eerst een jaar op de bank moest zitten wachten tot het plan op orde was en eigenlijk kwam het daar wel op neer. Ze heeft een voet tussen de deur gekregen door een officiele klacht in te dienen. Dan gaan de alarmbellen rinkelen en krijgen ze op hun flikker van de overheid (die daar nu weer mensen ontslaat). Ineens was er wel een arbeidsdeskundige.
Mensen denken stel je niet zo aan, ga wat doen. Ze zeggen het niet maar denken het wel. De politiek zegt het trouwens ook. Je bent een uitvreter met een uitkering, je profiteert. Elke zegt: ik ben ook normaal en gezond, en ik kan ook wel wat maar niet altijd! Elke heeft behoefte aan veiligheid. Ze is kwetsbaarder dan een ander, hou er rekening mee. Ze knakt gewoon wat sneller dan een ander. Vraag haar niet door en door te gaan. Elke stelt: hoe minder ik heb hoe meer ik krijg, hoe meer ik geef hoe meer ik terugkrijg.
Florens voelt zich een vreemde in eigen stad. Hij is werkvoorbereider.
In zijn jeugd ondervond hij een immigratiegolf. Er kwam een Marokaans gezin in zijn straat wonen (toen 10). Hij vond dat spannend en leuk. Hij speelde met de kinderen. Binnen een jaar spraken ze vloeiend Nederlands. Hij had er vrede mee. Maar toen kwam er nog een Marokaans gezin in de straat wonen. Die werden vrienden met het eerste gezin. Plotseling ging het eerste gezin ook Marokaans praten, en er ontstonden twee groepen. Spelende Nederlandse kinderen en een groep Marokaanse kinderen. Florens vindt dat men met elkaar overweg moet kunnen.
Het politiekorps Overijssel heeft alle lunchpakketten Halal gemaakt ten behoeve van een paar Islamitische agenten. Belachelijk! Die moeten hun luchpakket maar lekker thuis maken. Florens ontmoet alleen mensen die het met hem eens zijn. Ze zeggen het zelf ook. De derde generatie voelt zich Nederlander maar ook als iemand van het land van herkomst. We moeten actief de politiek en de burgers beinvloeden met spandoeken en megafoons. In Amsterdam was een congres met een in heel veel landen verboden Islamitische fundamentalisten. We hebben actiegevoerd op het dak van het congresgebouw. Hand in hand terug naar eigen land, eigen volk eerst. Aldus Florens. Als het de Marokanen niet bevalt gaan ze lekker weg toch? De buitenlanders komen op de eerste plaats, ze krijgen voorrang bij ambtenaren banen, en bij huisvesting. Het eigen volk wordt achtergesteld. We moeten ons veel meer laten gelden zegt Flores. In Rotterdam kwamen na de dood van Pim Fortuin 10.000 mensen de straat op. Hij had hoop dat er wat ging veranderen. Nu stemmen ze stiekem op Wilders. Het nationalisme vindt hij een mooie ideologie. Er moet meer actie gevoerd worden. Het wordt er allemaal niet beter op. Herstel van de homogene samenleving laat op zich wachten. Er komt een scheiding tussen blanke gebieden en gebieden waar vreemdelingen wonen. Dat zie je nu al zegt hij. Mensen zijn ook zoogdieren en die zoeken altijd hun eigen soort op. De grote steden worden opgegeven en komen in handen van vreemdelingen.
Wat feiten
65% van de Nederlanders vindt dat het de verkeerde kant op gaat.
Het vertrouwen van Nederlanders in de Nederlandse overheid keldert in een jaar tijd met 14%
39% van de Nederlanders vindt dat de overheid onvoldoende voor ze doet.
Meer dan 80% van de Nederlanders vindt dat onbeschaafd gedrag in het openbaar is toegenomen.
50% van de Nederlanders vindt dat ze geen enkele invloed hebben op wat de regering doet.
Hoger opgeleiden maken zich zorgen over politiek en onderwijs
Lager opgeleiden maken zich zorgen over criminaliteit en inkomen.
Laag en hoog opgeleiden ervaren dezelfde problemen. Op 1 staat de mentaliteit van de samenleving
SCP 2012
Wat zit er achter de boosheid van mensen? Mensen ergeren zich vaak aan hoe de samenleving ervoor staat. We ergeren ons aan elkaar, de politiek en de elite, aan de linkse kerk en aan de rechtse graaiers. We verschuilen ons achter de voordeur. Wat is dat ongenoegen dat sluimert onder de welvarende samenleving?
Een ondernemer, Jaap, ergert zich aan het schreeuwende uitgaanspubliek en de vele vechtpartijen die hem uit zijn slaap houden. Hij ziet tegenwoordig tegen het weekend op. Vroeger ging hij er in het weekend op uit naar de caravan maar dat is niet meer mogelijk omdat hij vanwege de vele inbraken het pand niet meer alleen kan laten. Soms denkt hij eraan weg te gaan maar het is leuk wonen en hij is gehecht aan de buurt. Zondag is hij afgebrand vanwege een gebrek aan slaap. Hij vindt het niet zijn taak mensen terecht te wijzen. Hij is wel inbrekers achterna gegaan met zijn hond. De politie komt na een kwartier, dan zitten zij al in Warschau. Hij is ook wel eens bedreigd door een inbreker. Hij stond voor hem met een groot slagersmes. De inbreker is hard weggelopen, waarschijnlijk geschrokken van zijn honkbalknuppel die altijd achter de voordeur staat. Als het nodig is gebruikt hij de knuppel, dat zouden anderen mensen ook moeten doen. Hij vindt dat de maatschappij veel ruwer en harder is geworden. De criminaliteit wordt erger. Op de stelling dat uit onderzoek blijkt dat de criminaliteit juist afneemt reageert hij "die wonen dan zeker in een hunebed". De overheid/politiek zegt dit maar doet anders. Het is geven en nemen in de politiek. Ik ben in principe tegen geweld maar ons wordt wel geweld aangedaan. Als je ouder wordt zit je drie dagen in je poepbroek. Er worden miljarden aan Griekenland gegeven en ze kopen er 200 tanks voor. Ontwikkelingshulp.
Ani ta, werkt in de thuiszorg moet voor minder loon hetzelfde werk doen
Anita gaat er 160 Euro per maand op achteruit. Dit gebeurt niet allen bij de thuiszorg maar ook bij de post, in de WSW. De laagbetaalden. Het is stikken of slikken in de thuiszorg. Ze gaat van 13,20 naar 9,90 en ze mag alleen schoonmaken en niet meer signaleren zoals het bellen van een dokter. Ouderen zitten te vereenzamen. Zij is er drie uur, en de wijkverpleegkundige maar 10 minuten. Ze vindt het belangrijk aan de bel te kunnen trekken. Bijv. een demente bejaarde daarvan zie je binnen drie uur wel dat hulp nodig is. Terwijl ze zich bij de wijkverpleegkundig in tien minuten nog wel groot kunnen houden. Persoonlijk is ze harder geworden. Vroeger vond ze alles best, liet over zich heen lopen, was meegaand. Nu denkt ze: we gaan er met z'n allen voor! Het heeft dus ook impact op je karakter. Ze is actief voor Wij Zijn De Thuiszorg (actiegroep)en daarin is ze heel fanatiek. Het UWV heeft ze laten zitten, de medewerkers van de thuiszorg. Ze zijn van het ene naar het andere loon gegaan. Het moet landelijk op papier komen dat het loon van hetzelfde werk niet verlaagd mag worden. Elk dubbeltje moet omgedraaid worden, ze kijkt alle blaadjes na voor de aanbiedingen en fietst er hele stukken voor om. Volgens haar willen mensen niet laten zien dat ze het arm hebben. Vroeger werden er leuke dingen in haar buurt georganiseerd. Nu zijn mensen somber. En ze pakken voor hunzelf een biertje, want dan hoef je niet te delen. Door geldtekort ontstaan ook fysieke klachten.
Anita vindt het ook onrechtvaardig dat zij met haar 47 jaar hetzelfde betaald krijgt als iemand die net binnenkomt. Ze doet 25 jaar dit werk, dat moet ook beloond. Als zijn een client voorbij ziet komen wijst ze diegene de goeie kant op. Maar de jongelui zijn minder betrokken. Ze gaan met hun blackberry op de w.c. zitten, maar daar krijg je de badkamer niet mee schoon.
Het zou ook eerlijker geweest zijn als iedereen had ingeleverd. Nu zijn alleen de 600laagstbetaalden de klos. Dat maakt haar steeds bozer. De hoogbetaalden hebben niets ingeleverd. Gelukkig maakt haar de drum - en trompetles voor mensen met een geestelijke beperking op woensdagavond. Anita vindt dat er veel te veel bezuinigingen zijn. Er zijn ook mensen die denken: laat maar. Die denken later misschien was ik maar opgekomen voor mijn recht. Ze is ook bang dat het dan te laat is en alle goeie mensen weg zijn uit de zorg.
Maddy Hulshof, leerkracht basisonderwijs en moeder van een zoon met autisme
Maddy maakt zich erg boos en is verontrust over de bezuinigingen op het onderwijs aan kinderen (passend onderwijs). Haar jongste van 13 met autisme heeft het dankzij de begeleiding en hulp op het regulier onderwijs goed gedaan. Hij heeft veel zelfvertrouwen. Er is veel opgebouwd, maar nu hij naar de middelbare school gaat met deze bezuiniging kan dat straks allemaal wegvallen. Haar zoon heeft bijv. hulp nodig bij de planning en bij het leren. Er was altijd iemand dien zijn functioneren op school in de gaten hield. Oh hij zit alleen in zijn eentje of oh hij kliert nu, waarom en wat kunnen we eraan doen? Dat is nu al wegbezuinigd. Als hij thuiskomt zie je meteen wat voor dag hij heeft gehad. Heeft hij een dag gehad waarin niemand heeft gezegd wat hij moet gaan doen en waar hij naar toe moet dan valt er niets met hem te beginnen. Hij moet dan als het ware uit de knoop gehaald worden. Hij zit dan eerst achter de computer of gaat met de hond spelen en om 18.00 pakt zij met hem dan het huiswerk op.
Maddy is heel bang en heel boos. Acht jaar heeft hij zijn stinkende best gedaan met hulp van de leerkrachten en deskundige begeleiding. Hij heeft zich staande gehouden en heeft zoveel zelfvertrouwen gekregen. Nu moet hij naar een reguliere middelbare school. Waar staat hij dan? Door bezuinigingen gaat de deskundige hulp eraf. Binnen twee weken kan alles weg zijn wat in acht jaar is opgebouwd. Zij zoekt alle mogelijke wegen om haar protest te laten horen. Er is een geweldig potentieel aan ouders die zich sterk maken, daarvan is zij overtuigd. En we moeten bij de volgende verkiezingen denken: wat is goed voor ons kind?
De regering verwijt leerkrachten lui te zijn. Ze moesten maar niet zo zeuren en een tandje harder gaan. Het kan best dat alle kinderen met een speciale onderwijsbehoefte naar het regulier onderwijs gaan. We kunnen best een klas van 30 hebben. Er kan best 25% speciale onderwijsondersteuning af. En we kunnen best wel zonder minder deskundigheid maar jullie zijn te lui, willen teveel vakantie en jullie willen niet.
Ondanks dat we hard werken zegt iemand die je helemaal niet kent dat je het niet goed doet. Je moet iedere minuut dat je in de klas bent verantwoorden. Er moeten 14 formulieren ingevuld worden wat je doet op een dag. Ik voel me miskent, zegt Maddy.
Zo moet je het doen voor dat kind anders doe je het niet goed.
Langzaamaan wordt ze steeds bozer. Alsof we het voor ons zelf doen. We verrijken onszelf niet, we zijn in dienst van. We doen het voor de kinderen! Dan verwacht je toch geen stomp voor je hoofd?
Maddy zat in het vliegtuig naast een vrouw uit Senegal. Ze vroeg of het klopte dat wij voetbalvelden in de winter verwarmden. Hoe zou deze vrouw dat begrijpen, laat staan dit aan haar plaatsgenoten uit kunnen leggen. Maar stel dat ze de vraag zou stellen of het klopte dat wij in Nederland bezuinigen op ons onderwijs terwijl we zoveel geld uitgeven aan 130 km per uur rijden, hoe zou ze dat uit kunnen leggen?
Maddy was gisteren nog erg gelukkig. Haar zoon was tevreden aan het spelen en zij en haar man genoten van een wijntje en een kaasje. Wat hebben we het toch goed samen, concludeerdern ze.
Maddy begrijpt het niet. Als de staatssecretaris werkelijk geinteresseerd was, en dan niet wat men aan de voorkant van je vindt, en politiek gezien. Als je een halve dag kwam kijken, en dan niet een boekje voorlezen terwijl er tien camera's op je gericht zijn. Als je daadwerkelijk kijkt en luistert. Ja dan neem je dit soort besluiten gewoon niet!
Bas is politierechercheur. Hij had tien jaar geen normaal contact met zijn kinderen.
Zijn vrouw deed wat vreemd, zat overduidelijk niet lekker in haar vel. Ze gingen naar het strand, en zij ging naar familie. Toen hij overdag werkte en de kinderen bij de buurvrouw waren heeft zij de kinderen opgehaald. Het heeft tien jaar geduurd voordat hij weer normaal contact met zijn kinderen kreeg. Na een week of acht kreeg hij een brief van de advocaat van zijn vrouw dat ze wilde scheiden en het volledig gezag over de kinderen wilde plus een flinke som allimentatie. Bas wilde zijn kinderen terug, ze waren goed op hun plek bij hem en hij kon goed voor ze zorgen. Hij vond het onrechtvaardig. Er werd een omgangsregeling voorgesteld maar dat wilde hij niet, hij wilde de situatie herstellen. Toen kreeg hij een half verbaal met een aangifte van de advocaat van zijn ex-vrouw met de aanklacht mishandeling van zijn ex en de kinderen. Dit was drie dagen voor de zitting. Hier is nooit sprake van geweest, dus het was een enorme klap. Het stond vol beschuldigingen, insinuaties en verdraaiingen van de feiten om hem in een kwaad daglicht te plaatsen. Er kwam een pedagogisch en psychologisch rapport. In een ruimte mocht hij na twee jaar de kinderen zien. Dat ging goed. In het rapport stond dat er voldoende pedagogische kwaliteiten aanwezig waren, en bij moeder was die twijfelachtig (neemt de kinderen teveel mee in haar eigen problematiek). Maar de Raad van Kinderbescherming oordeelde dat de kinderen al zo lang bij haar waren dus dat dat het beste is. De rechter ging erin mee dus geen omgangsregeling. Er moet een rapport komen van alle problemen en mogelijkheden. De rechtbank voelt zich onvoldoende geinformeerd en gaat mee in het rapport van de Raad van Kinderbescherming. Vaak heeft hij zich wanhopig gevoeld doordat er geen contact was met de kinderen. Vooral na de tweede afwijzing van de Raad van Kinderbescherming. De stoppen slaan bijna door. De kinderen waren totaal uit het oog verloren en hij heeft de neiging gevoeld om zichzelf wat aan te doen, of om wat aan de situatie te doen (allemaal dood). Dood leek beter dan levend. Hij kan zich voorstellen dat mensen zover komen. De overheid moet aan de voorkant het probleem oppakken. Er komt geen onderzoek naar waar het probleem ligt. Al jarenlang is er een systeem als de kinderen bij een ouder zijn, dat de andere ouder dan buitenspel komt te staan. Het vertrouwen in de overheid is enorm afgenomen. Je verwacht dat ze je helpen bij onrecht maar door de overheid is hem nog veel meer aangedaan. Er is zoveel hulpverlening geweest en wat heeft dat gekost? En wat heeft dat met mij als ouder gedaan? Alle systemen moeten worden blootgelegd. De hulp heeft niets opgeleverd. Er wordt totaal niet gekeken: wat valt er te verbeteren? Het management kan niets veranderen maar er is ook geen wil. Het resultaat van de jarenlange strijd is dat de twee jongste kinderen bij hem een verblijfsplek hebben, er is een omgangsregeling, er zijn goede contacten over de kinderen mogelijk en ze zijn redelijk op speaking terms. Na de terugkomst van de zoons was er bijna weer contact met zijn dochter. Bijna valt alles op zijn plaats.
Volgens Bas gaan burgers steeds meer klagen. Als ze gewoon vragen gebeurt er niets, pas als je een klacht indient en hoog inzet luistert men. Dat vindt hij heel schadelijk. Op een gewone harmonieuze manier kan niet meer en er komt strijd voor terug. Mensen hebben soms levenslang pijn, mensen raken hun baan kwijt, raken in de goot en zijn afhankelijk van zorg. Dat is een zware belasting voor de samenleving.
Mohamed is onderheidsmonteur. Hij vindt dat Nederland steeds intoleranter wordt.
Zijn dochter mag geen hoofddoek op naar school (Volendam). De Commissie Gelijke Behandeling stelde Mohamed en zijn dochter in het gelijk. Maar de school legde zich daar niet bij neer. Mohamed stapt naar de rechter. Hij vindt afspraak is afspraak. Hij zegt tegen zijn dochter: verliezen we dan accepteren we het. Hij vindt dat het haar recht is een hoofddoek te dragen. Wij zijn normale moslim-mensen, en iedereen mag zijn geloof uiten. Wij doen niemand kwaad. Mohamed moest een advocaat in de arm nemen om aangifte te kunnen doen. Wat doen wij verkeerd? vraagt hij zich af. Wij hebben ons altijd netjes gedragen en gaan met iedereen om. Waarom is er haat, bijv. van de schoolleiding? Mohamed is anders over Nederland gaan denken. Nederland is harder geworden. Bejaarden worden op straat beroofd en homo's worden in elkaar geslagen omdat ze homo zijn. Zijn dochter wordt uitgescholden om haar hoofddoek. Mensen worden afgerekend op hun kleur. De buurvrouw wilde zijn dochter niet meer groeten sinds ze een hoofddoek draagt. Ik zeg tegen mijn dochter voor ieder mens dat je uitscheld zijn er drie normale nederlanders die wel van je houden en daar moet je het van hebben. De rechter oordeelde dat een school voor buitengewoon onderwijs haar eigen regels mag hebben. De crisis heeft mensen bang gemaakt. Het is de schuld van de buitenlanders, die pakken baantjes af wordt gedacht. Maar het zijn ook de buitenlanders geweest die geholpen hebben Nederland weer op te bouwen. Ik heb geen trauma, het hoort bij het leven. Mohamed maakt zich bezorgd dat de kinderen verslaafd raken of gaan stelen. Want dat kan iedereen gebeuren. Hij heeft medelijden met die ouders. De politiek maakt fouten. 12 jaar geleden hadden politici geen last van de burger. De minister stapte ging naar zijn bungalowtje en liet zich rijden door zijn chauffeurtje. Daarom kwamen er andere partijen met veel stemmen. Mensen zijn soms te makkelijk maar je moet gewoon keihard werken. Dan moeten ze je ook rechten toeschenken.
John verloor zijn zoon na een medische misser. Hij is weerbaarheidstrainer.
De airconditioning voldeed niet aan de oude eisen. Het luchtsysteem werkte niet goed. Zijn vrouw kreeg bijv. een longontsteking en de verpleegkundigen werkten er met dikke truien en sjaals. Baby's en bejaarden zijn extra kwetsbaar. Ziekenhuizen functioneren soms slecht. Artsen en hulpverleners nemen bewust risico's, daar is bewijs voor. Twee weken na het overlijden had hij contact met een professor. Zijn kind had naar een ziekenhuis verderop gekund, dan had hij nog geleefd. Maar er was een conflict met dat ziekenhuis. Hij is van plan geweest het recht in eigen hand te nemen. Het systeem is arrogant en respectloos. Hun bloed is net als dat van mijn kind.
Via email kreeg hij bericht van een pedofiel. Er waren filmpjes bij. Naast hem zat een vrijwilligster die vertelde dat ze misbruikt was. Er vallen slachtoffers en de overheid dekt het af. We moeten kinderen behoeden. De overheid is er niet duidelijk over. Er is een databestand met pedofielen door samenwerking met burgers. De overheid moet informatie delen maar pedofielen worden beschermd. Wie zijn onze buren? Wie kunnen kinderen schaden? We zijn met motoren naar Martijn gegaan om ze aan te pakken. Iemand in Hengelo is te water gelaten. Hij kon helaas niet zwemmen. Ik vind dat een mooie oplossing. De burger voelt zich niet vertegenwoordigd. Ze doen niks met informatie van burgers. Recent heeft hij meegemaakt dat een kind is misbruikt. Daarvoor had de dader al jongere kinderen met een beperking misbruikt. Hij kreeg gewoon een taakstrafje. Ik moet moeder en kind adviseren wel of niet naar de politie te gaan. Maar dat haalt niets uit. De politie wil niet komen als een minderjarig kind misbruikt is en we weten waar hij woont.
Tot de ellende in het ziekenhuis had hij het aardig naar zijn zin, hij had het goed voor elkaar. Een tevreden man. Maar in een fractie van een seconde kan je leven veranderen. Wat ze mij hebben aangedaan ervaar ik als een pak slaag zegt John. Het maakt strijdbaar. Pedo's zou je onder de grond moeten stoppen. Ik doe het niet maar het zou wel moeten gebeuren. Ik maak me zorgen over mijn kind. Wat in Noorwegen gebeurde was eigenlijk tegen ouders gericht. De actie kan ik begrijpen. Stel je pakt een groot congres. In jouw beleving los je dan veel op, in werkelijkheid niet. Maar waarom moet jij alleen de schade ondervinden? Het is een signaal dat je het niet meer accepteert.
Elke, werkzoekende, voelt zich afgeschreven door het UWV
Elke kreeg een burn-out waar ook psychische klachten achterzaten. Bij het UWV verliep de uitkering makkelijk. Haar inkomsten zakten steeds verder tot het sociaal minimum. Zij gaat nu naar de voedselbank. Ze voelt zich afgeschreven door het UWV. Ze werkte tot zes uur 's nachts en was daarbij verslavingsgevoelig. Ze raakte op, de batterij was helemaal leeg en haar lichaam reageerde niet meer. Er was prestatiedwang, zorgen om haar imago, het was op. Ze leefde niet meer vanuit haar hart. Ze wilde zich beter voelen. Het UWV zou haar moeten stimuleren maar er was geen arbeidsdeskundige, geen verzekeringsarts. Ze werd van het kastje naar de muur gestuurd en haar dossier raakte kwijt. Ze voelde zich enorm machteloos, het idee afgeschreven te zijn en niet meer mee te tellen. Ze wilde graag maar het lukte maar niet. Ze voelde zich bij het UWV beslist niet gehoord. Ze kwam in een diep dal en deed zelfs een serieuze zelfmoordpoging.
Ze heeft zich aangesloten bij Occupy. Het is een diverse groep mensen die vanuit hunn eigen levensvisie denken over hoe het gaat in de maatschappij. Zelf is zij humanist. Het gaat niet over de oplossing maar samen denken zij na over andere manieren om te kunnen leven. Mensen bewust maken dat er dingen moeten veranderen. Steeds meer mensen kunnen de druk niet aan, depressie wordt volksziekte nummer 1. We moeten mensen bewust maken dat dit leven niet goed is en dat het anders kan. Veel dingen zijn onrechtvaardig. Er is verschil tussen rijk en arm. Ik weet wat armoede is. Ik zeg tegen mezelf dat ik elke week een kerstpakket ga halen zodat het een beetje draaglijk is. Ik ben niet dom. Ik heb lang mezelf in de weg gezeten, aldus Elke. Mensen gaan maar door en door. Nee zeggen is moeilijk. Alle contacten moeten bijgehouden worden: op social media, een kind combineren met een carriere, je echte vrienden. Een client GGZ moet naast de eigen bijdrage voor de ziektekostenverzekering ook een eigen bijdrage GGZ gaan betalen. Dat geld kan Elke niet missen. De zorg wordt lastiger en ze wil een beetje normaal kunnen leven. Dit leven is niet te doen en het verergert de kwaal. Mensen worden heel boos, gaan bijv. instanties bedreigen. Niet voor niets lopen er zoveel beveiligers rond bij het UWV. Mij Elke slaat het naar binnen. Zij vindt de maatregel discriminerend. Voor een lichamelijke ziekte
geen extra eigen bijdrage. Ze voelt zich niet serieus genomen. De dienst denkt niet wie heb ik voor me? Waarom werkt het niet? Doe iets!
Ze heeft gevraagd of ze eerst een jaar op de bank moest zitten wachten tot het plan op orde was en eigenlijk kwam het daar wel op neer. Ze heeft een voet tussen de deur gekregen door een officiele klacht in te dienen. Dan gaan de alarmbellen rinkelen en krijgen ze op hun flikker van de overheid (die daar nu weer mensen ontslaat). Ineens was er wel een arbeidsdeskundige.
Mensen denken stel je niet zo aan, ga wat doen. Ze zeggen het niet maar denken het wel. De politiek zegt het trouwens ook. Je bent een uitvreter met een uitkering, je profiteert. Elke zegt: ik ben ook normaal en gezond, en ik kan ook wel wat maar niet altijd! Elke heeft behoefte aan veiligheid. Ze is kwetsbaarder dan een ander, hou er rekening mee. Ze knakt gewoon wat sneller dan een ander. Vraag haar niet door en door te gaan. Elke stelt: hoe minder ik heb hoe meer ik krijg, hoe meer ik geef hoe meer ik terugkrijg.
Florens voelt zich een vreemde in eigen stad. Hij is werkvoorbereider.
In zijn jeugd ondervond hij een immigratiegolf. Er kwam een Marokaans gezin in zijn straat wonen (toen 10). Hij vond dat spannend en leuk. Hij speelde met de kinderen. Binnen een jaar spraken ze vloeiend Nederlands. Hij had er vrede mee. Maar toen kwam er nog een Marokaans gezin in de straat wonen. Die werden vrienden met het eerste gezin. Plotseling ging het eerste gezin ook Marokaans praten, en er ontstonden twee groepen. Spelende Nederlandse kinderen en een groep Marokaanse kinderen. Florens vindt dat men met elkaar overweg moet kunnen.
Het politiekorps Overijssel heeft alle lunchpakketten Halal gemaakt ten behoeve van een paar Islamitische agenten. Belachelijk! Die moeten hun luchpakket maar lekker thuis maken. Florens ontmoet alleen mensen die het met hem eens zijn. Ze zeggen het zelf ook. De derde generatie voelt zich Nederlander maar ook als iemand van het land van herkomst. We moeten actief de politiek en de burgers beinvloeden met spandoeken en megafoons. In Amsterdam was een congres met een in heel veel landen verboden Islamitische fundamentalisten. We hebben actiegevoerd op het dak van het congresgebouw. Hand in hand terug naar eigen land, eigen volk eerst. Aldus Florens. Als het de Marokanen niet bevalt gaan ze lekker weg toch? De buitenlanders komen op de eerste plaats, ze krijgen voorrang bij ambtenaren banen, en bij huisvesting. Het eigen volk wordt achtergesteld. We moeten ons veel meer laten gelden zegt Flores. In Rotterdam kwamen na de dood van Pim Fortuin 10.000 mensen de straat op. Hij had hoop dat er wat ging veranderen. Nu stemmen ze stiekem op Wilders. Het nationalisme vindt hij een mooie ideologie. Er moet meer actie gevoerd worden. Het wordt er allemaal niet beter op. Herstel van de homogene samenleving laat op zich wachten. Er komt een scheiding tussen blanke gebieden en gebieden waar vreemdelingen wonen. Dat zie je nu al zegt hij. Mensen zijn ook zoogdieren en die zoeken altijd hun eigen soort op. De grote steden worden opgegeven en komen in handen van vreemdelingen.
Wat feiten
65% van de Nederlanders vindt dat het de verkeerde kant op gaat.
Het vertrouwen van Nederlanders in de Nederlandse overheid keldert in een jaar tijd met 14%
39% van de Nederlanders vindt dat de overheid onvoldoende voor ze doet.
Meer dan 80% van de Nederlanders vindt dat onbeschaafd gedrag in het openbaar is toegenomen.
50% van de Nederlanders vindt dat ze geen enkele invloed hebben op wat de regering doet.
Hoger opgeleiden maken zich zorgen over politiek en onderwijs
Lager opgeleiden maken zich zorgen over criminaliteit en inkomen.
Laag en hoog opgeleiden ervaren dezelfde problemen. Op 1 staat de mentaliteit van de samenleving
SCP 2012
zondag 26 februari 2012
Buitenhof passend onderwijs
In Buitenhof een item over passend onderwijs o.l.v. Clairy Polak. Wat betekenen hervormingen/bezuinigingen voor leerlingen en docenten? Passend Onderwijs: gewone scholen zijn verantwoordelijk voor leerlingen met verschillende zorgbehoeften. Er wordt 300 miljoen bezuinigd. Aan tafel een leerkracht basisonderwijs van een school in Amsterdam, groep 8, een ambulant begeleidster regio Twente Oost-Gelderland en iemand die scholen begeleid in het proces passend onderwijs. Zij is verantwoordelijk voor leerlingen met een gedragsstoornis. De coach voor scholen is voor goed onderwijs voor alle leerlingen in de eigen woonwijk. Zorgleerlingen zitten nu op het speciaal onderwijs, en in het regulier onderwijs. Echter de extra hulp, geld, begeleiding en hulpmiddelen: het rugzakje, een persoonsgebonden budget in onderwijs, gaat verdwijnen.
De docent verteld. Nu al zitten leerlingen in de klas met een kleine zorgvraag (vaak 1 vak op een ander niveau of bijv. dyslexie) en met een grote zorgvraag (leerlingen die veel aandacht nodig hebben bijv. kinderen met autisme). Toevallig heeft deze leerkracht voorheen in speciaal onderwijs gewerkt en ook een speciale opleiding gevolgd maar de meeste leerkrachten hebben dit niet. De leerlingen krijgen nu al les op verschillende niveaus. Er is een zwakke groep, een middengroep, en een slimme groep. De zwakke leerlingen krijgen uitleg, de middengroep en slimme groep moeten dan ook aan het werk zijn. Dan uitleg aan de middengroep maar dan moet de slimme groep en de zwakke groep inmiddels wel bezig zijn. Ondertussen steeds rondjes lopen om kinderen te helpen en te motiveren. Dan uitleg aan de slimme groep. Ondertussen moet je leerlingen met een speciale zorgvraag bedienen. Het beroep leerkracht is topsport, je moet voortdurend overal op letten. De docent is niet tegen passend onderwijs. Je moet kijken wat elke leerling nodig heeft. Door de bezuinigingen komen er 3 leerlingen per klas bij. Alleen al met de rapporten ben je dan gemiddeld 6 uur langer bezig.
De ambulant begeleidster raakt haar baan kwijt. Bijv. leerlingen met autisme komen erbij. Zij hebben bijv. moeite met planning. Dat vraagt veel kennis van de leerkracht. Dit terwijl de ondersteuning van de ambulant begeleider wegvalt.
De coach: stel dat de 300 miljoen bezuinigingen van tafel gaan, verandert er dan wat aan jouw vaardigheden? Er is een industrie aan Rugzakjes ontstaan, dat is niet goed. De ambulant begeleidster vindt het ook goed dat er wat verandert. Maar door de bezuinigingen komen er minder kinderen in het speciaal onderwijs, de klassen worden groter en er is geen extra hulp. De coach: de vraag om ondersteuning vervalt, de leerkrachten moeten het zelf gaan doen. De PABO bereid de leerlingen onvoldoende voor op deze uitdagingen passend onderwijs. Zij ziet bevlogen leerkrachten. Zij is het niet eens met het enorme tempo. Leerkrachten voelen zich onvoldoende vaardig, aldus de docent. Dit wordt een ramp! Stop het geld van prestatiebeloningen in het passend onderwijs.
Deze bezuinigingen hebben ook invloed op gemiddelde kinderen op het regulier onderwijs.
De ambulant begeleidster stelt dat expertise nodig blijft. Zelf heeft zij een dochter met Asperger, die dankzij ambulante begeleiding haar HAVO diploma heeft gehaald. Aan leerkrachten werd uitgelegd wat Asperger is en hoe je daarmee om kunt gaan. Zij is geholpen o.a. bij planning. Zij voorziet dat kinderen met gedragsproblemen straks thuis komen te zitten. Met name problemen waar leerkrachten problemen mee hebben zoals ADHD.
Leerkrachten moeten individuele aandacht plannen. Daarvoor moeten leerkrachten opgeleid zijn (coach). Docent: leerkrachten gaan voor kinderen die veel aandacht nodig hebben klusje verzinnen, bijv. de concierge helpen, zodat de rest van de klas rustig aan het werk kan gaan.
Coach: het is de taak van de leerkracht met elkaar te leren omgaan. Er zijn alternatieven om de kwetsbare groep te helpen. Scholen zijn over het algemeen onvoldoende voorbereid, hoewel er wel goede voorbeelden zijn. Leerlingen begeleiden mogen jullie zelf doen, daar is men zich onvoldoende van bewust.
Als risico's worden genoemd dat de kwaliteit van het onderwijs achteruit gaat, dat zorgleerlingen minder goed onderwijs krijgen, toename van het aantal thuiszitters. Coach: er is behoefte aan positieve verhalen. De docent roept iedereen op 6 maart te staken.
Het is jammer dat het programma eigenlijk te kort is voor veel diepgang, al zijn er zeker goede punten gemaakt.
Wat ik bijv. mis zijn de gevolgen voor de reguliere gemiddelde leerling. Als er veel aandacht nodig is voor zorgleerlingen heeft dat zeker gevolgen voor niet-zorgleerlingen. Maar ook wat de gevolgen zijn als een zorgleerling de nodige aandacht nodig heeft, toegespits op zijn/haar persoon, en die onvoldoende krijgt. Als ouders weten we allemaal dat dat meestal tot gevolg heeft dat probleemgedrag toeneemt. Worden zij daardoor niet een extra buitenbeentje. Geplaagd met hun probleemgedrag?
Geheel onbesproken bleef de slecht geregelde ouderpositie. Wellicht vanavond VPRO nl 2 kwaad bloed met Maddy Hulshof
De docent verteld. Nu al zitten leerlingen in de klas met een kleine zorgvraag (vaak 1 vak op een ander niveau of bijv. dyslexie) en met een grote zorgvraag (leerlingen die veel aandacht nodig hebben bijv. kinderen met autisme). Toevallig heeft deze leerkracht voorheen in speciaal onderwijs gewerkt en ook een speciale opleiding gevolgd maar de meeste leerkrachten hebben dit niet. De leerlingen krijgen nu al les op verschillende niveaus. Er is een zwakke groep, een middengroep, en een slimme groep. De zwakke leerlingen krijgen uitleg, de middengroep en slimme groep moeten dan ook aan het werk zijn. Dan uitleg aan de middengroep maar dan moet de slimme groep en de zwakke groep inmiddels wel bezig zijn. Ondertussen steeds rondjes lopen om kinderen te helpen en te motiveren. Dan uitleg aan de slimme groep. Ondertussen moet je leerlingen met een speciale zorgvraag bedienen. Het beroep leerkracht is topsport, je moet voortdurend overal op letten. De docent is niet tegen passend onderwijs. Je moet kijken wat elke leerling nodig heeft. Door de bezuinigingen komen er 3 leerlingen per klas bij. Alleen al met de rapporten ben je dan gemiddeld 6 uur langer bezig.
De ambulant begeleidster raakt haar baan kwijt. Bijv. leerlingen met autisme komen erbij. Zij hebben bijv. moeite met planning. Dat vraagt veel kennis van de leerkracht. Dit terwijl de ondersteuning van de ambulant begeleider wegvalt.
De coach: stel dat de 300 miljoen bezuinigingen van tafel gaan, verandert er dan wat aan jouw vaardigheden? Er is een industrie aan Rugzakjes ontstaan, dat is niet goed. De ambulant begeleidster vindt het ook goed dat er wat verandert. Maar door de bezuinigingen komen er minder kinderen in het speciaal onderwijs, de klassen worden groter en er is geen extra hulp. De coach: de vraag om ondersteuning vervalt, de leerkrachten moeten het zelf gaan doen. De PABO bereid de leerlingen onvoldoende voor op deze uitdagingen passend onderwijs. Zij ziet bevlogen leerkrachten. Zij is het niet eens met het enorme tempo. Leerkrachten voelen zich onvoldoende vaardig, aldus de docent. Dit wordt een ramp! Stop het geld van prestatiebeloningen in het passend onderwijs.
Deze bezuinigingen hebben ook invloed op gemiddelde kinderen op het regulier onderwijs.
De ambulant begeleidster stelt dat expertise nodig blijft. Zelf heeft zij een dochter met Asperger, die dankzij ambulante begeleiding haar HAVO diploma heeft gehaald. Aan leerkrachten werd uitgelegd wat Asperger is en hoe je daarmee om kunt gaan. Zij is geholpen o.a. bij planning. Zij voorziet dat kinderen met gedragsproblemen straks thuis komen te zitten. Met name problemen waar leerkrachten problemen mee hebben zoals ADHD.
Leerkrachten moeten individuele aandacht plannen. Daarvoor moeten leerkrachten opgeleid zijn (coach). Docent: leerkrachten gaan voor kinderen die veel aandacht nodig hebben klusje verzinnen, bijv. de concierge helpen, zodat de rest van de klas rustig aan het werk kan gaan.
Coach: het is de taak van de leerkracht met elkaar te leren omgaan. Er zijn alternatieven om de kwetsbare groep te helpen. Scholen zijn over het algemeen onvoldoende voorbereid, hoewel er wel goede voorbeelden zijn. Leerlingen begeleiden mogen jullie zelf doen, daar is men zich onvoldoende van bewust.
Als risico's worden genoemd dat de kwaliteit van het onderwijs achteruit gaat, dat zorgleerlingen minder goed onderwijs krijgen, toename van het aantal thuiszitters. Coach: er is behoefte aan positieve verhalen. De docent roept iedereen op 6 maart te staken.
Het is jammer dat het programma eigenlijk te kort is voor veel diepgang, al zijn er zeker goede punten gemaakt.
Wat ik bijv. mis zijn de gevolgen voor de reguliere gemiddelde leerling. Als er veel aandacht nodig is voor zorgleerlingen heeft dat zeker gevolgen voor niet-zorgleerlingen. Maar ook wat de gevolgen zijn als een zorgleerling de nodige aandacht nodig heeft, toegespits op zijn/haar persoon, en die onvoldoende krijgt. Als ouders weten we allemaal dat dat meestal tot gevolg heeft dat probleemgedrag toeneemt. Worden zij daardoor niet een extra buitenbeentje. Geplaagd met hun probleemgedrag?
Geheel onbesproken bleef de slecht geregelde ouderpositie. Wellicht vanavond VPRO nl 2 kwaad bloed met Maddy Hulshof
moedermonoloog lees en huiver
Met de dag wordt ik misselijker. Van een betrekkelijk normaal, stabiel en gelukkig leven wordt je in het ongeluk gestort.
Alle factoren die nu binnen de bezuinigingen vallen treffen mij en mijn gezin onevenredig snoeihard.
Feit 1: sinds 7 maanden voor het eerst bijstand……….niet iets om blij mee te zijn……
Feit 2: door een scheiding alleenstaande moeder………(wat een rotwoord, gewoon moeder is voldoende)
Feit 3: zoontje 1 geboren met autisme/adhd, disharmonisch iq-profiel en angststoornis……….
Feit 4: zoontje 2: zowel ouders als huidige school hebben zorgen i.v.m. vermoedelijk adhd (ja, alweer één erbij, en ja, daar heb ik verdriet en een mate van moedeloosheid bij)…….
Feit 5: zoontje 1 in verband met psychische en zintuigelijke sterk lage belastbaarheid (prikkels), niet geschikt voor enigerlei vorm van kinderopvang (laatste hoop zorgboerderij)……..
Feit 6: moeder WWB (bijstand), gemeente wil niets weten van zorgproblematiek van het gezin, moeder moet doen wat kabinet Rutte de gemeente heeft geleerd…………
Feit 7: moeder zoekt koortsachtig met hulpverlening naar mogelijkheden voor mogelijkheden gespecialiseerde opvang…daar is de PGB, maar…die stopt ook weer in 2014….
Feit 8: kans op combinatie werken en waken over het psychische welzijn van deze twee jonge kinderen zijn gekeerd anno nu……..
Feit 9: inmiddels leven wij 1-1-2013……moeder krijgt opdracht zich in te zetten voor arbeid, volledige arbeidsverplichting art 9 WWNV………..
Feit 10: zoontje 1 wordt daarmee gedwongen naar kinderopvang te gaan, of het hem nu past of niet…………
Feit 11: dan volgt de herindicatie speciaal basisonderwijs van zoon 1….inmiddels door nieuwe richtlijnen en criteria wordt zoon 1 overgeheveld naar het Passend Onderwijs…………
Feit 12: zoon 1 moet naar Passend Onderwijs en Kinderopvang van de regels van de gemeente, anders krijgt mama geen centjes………..
Feit 13: ah, er zit schot in de zaak, zoontje 1 gaat, na 6 maanden psychische mishandeling door NIET Passend Onderwijs en kinderopvang, uithuis geplaatst worden…………
Feit 14: gemeente neemt tevreden een bakje koffie, moeder is nu volledig voor de 40 uur inzetbaar als ‘tewerkgestelde’ burger van het kabinet Rutte…………
Feit 15: moeder is inmiddels door de stapeling van de bezuinigingen en het knokken voor het welzijn van zowel haar als haar kinderen volledig opgebrand en zit apatisch thuis……….
Feit 16: moeder valt dan weer onder de nieuwe wets- en beleidsregels van Wet Werken Naar Vermogen van 2013……ze kan immers niet werken……niet werken, geen eten………
Wie is er nou gek?
Ze had alle kans op de arbeidsmarkt, ze had alles in zich om als alleenstaande moeder te slagen ondanks de moeilijke opgave die ze had in het kader van haar kinderen.
Maar ze bezweek onder de druk, de dwang, de plichten en de dreigementen van het land dat in de top 3 van de rijkste landen van Europa stond.
Alle factoren die nu binnen de bezuinigingen vallen treffen mij en mijn gezin onevenredig snoeihard.
Feit 1: sinds 7 maanden voor het eerst bijstand……….niet iets om blij mee te zijn……
Feit 2: door een scheiding alleenstaande moeder………(wat een rotwoord, gewoon moeder is voldoende)
Feit 3: zoontje 1 geboren met autisme/adhd, disharmonisch iq-profiel en angststoornis……….
Feit 4: zoontje 2: zowel ouders als huidige school hebben zorgen i.v.m. vermoedelijk adhd (ja, alweer één erbij, en ja, daar heb ik verdriet en een mate van moedeloosheid bij)…….
Feit 5: zoontje 1 in verband met psychische en zintuigelijke sterk lage belastbaarheid (prikkels), niet geschikt voor enigerlei vorm van kinderopvang (laatste hoop zorgboerderij)……..
Feit 6: moeder WWB (bijstand), gemeente wil niets weten van zorgproblematiek van het gezin, moeder moet doen wat kabinet Rutte de gemeente heeft geleerd…………
Feit 7: moeder zoekt koortsachtig met hulpverlening naar mogelijkheden voor mogelijkheden gespecialiseerde opvang…daar is de PGB, maar…die stopt ook weer in 2014….
Feit 8: kans op combinatie werken en waken over het psychische welzijn van deze twee jonge kinderen zijn gekeerd anno nu……..
Feit 9: inmiddels leven wij 1-1-2013……moeder krijgt opdracht zich in te zetten voor arbeid, volledige arbeidsverplichting art 9 WWNV………..
Feit 10: zoontje 1 wordt daarmee gedwongen naar kinderopvang te gaan, of het hem nu past of niet…………
Feit 11: dan volgt de herindicatie speciaal basisonderwijs van zoon 1….inmiddels door nieuwe richtlijnen en criteria wordt zoon 1 overgeheveld naar het Passend Onderwijs…………
Feit 12: zoon 1 moet naar Passend Onderwijs en Kinderopvang van de regels van de gemeente, anders krijgt mama geen centjes………..
Feit 13: ah, er zit schot in de zaak, zoontje 1 gaat, na 6 maanden psychische mishandeling door NIET Passend Onderwijs en kinderopvang, uithuis geplaatst worden…………
Feit 14: gemeente neemt tevreden een bakje koffie, moeder is nu volledig voor de 40 uur inzetbaar als ‘tewerkgestelde’ burger van het kabinet Rutte…………
Feit 15: moeder is inmiddels door de stapeling van de bezuinigingen en het knokken voor het welzijn van zowel haar als haar kinderen volledig opgebrand en zit apatisch thuis……….
Feit 16: moeder valt dan weer onder de nieuwe wets- en beleidsregels van Wet Werken Naar Vermogen van 2013……ze kan immers niet werken……niet werken, geen eten………
Wie is er nou gek?
Ze had alle kans op de arbeidsmarkt, ze had alles in zich om als alleenstaande moeder te slagen ondanks de moeilijke opgave die ze had in het kader van haar kinderen.
Maar ze bezweek onder de druk, de dwang, de plichten en de dreigementen van het land dat in de top 3 van de rijkste landen van Europa stond.
actie passend onderwijs niet voor niets op de fiets
Ø Ben je het niet eens met de bezuinigingen op het Passend Onderwijs? Laat je stem horen! Fiets mee en/of onderteken onze petitie op www.nietvoornietsopdefiets.nl!
Ø We verzamelen op 6 maart tot 9.45 op het Malieveld in Den Haag. Vanaf 9.45 vertrekken we per tandem en fiets naar het Binnenhof!
Ø Ons ideaal plaatje: het Binnenhof vol tandems, driewielers, duo fietsen en gewone fietsen!
Geachte Lezer,
Het definitieve programma van de actie Niet Voor Niets Op De Fiets.
5 maart
- 9.30 uur dhr. J. Dijsselbloem (PVDA) geeft in Hengelo het startschot.
- De actiegroep fietst, ongeveer 180 km, naar de overnachtingsplek vlak bij Den Haag.
6 maart
- Tot 9.45 uur verzamelen alle personen die mee willen doen aan onze actie op het Malieveld in Den Haag.
- 9.45 uur vertrek we met zijn allen naar het Binnenhof.
- 10.15 uur de petitie van de actie Niet Voor Niets Op De Fiets wordt aangeboden aan dhr. B. van der Ham (D66).
Vanuit ZML Twog gaan ongeveer 50 collega’s de toer naar Den Haag maken. We hopen dat zoveel mogelijk ouders, begeleiders, leerkrachten, studenten (toekomstige collega’s), enz. om 9.45 op het Malieveld staan om samen met ons de tocht, per tandem of fiets, naar het Binnenhof te maken. Op deze manier willen we op een ludieke wijze de politiek duidelijk maken dat de bezuinigingen op passend onderwijs niet door mogen gaan!
Mocht u niet in staat zijn om dinsdag 6 maart samen met ons naar het Binnenhof te fietsen, help ons dan door zoveel mogelijk handtekeningen te verzamelen. In de bijlage vindt u een petitielijst met begeleidende brief. Laat deze door zoveel mogelijk mensen ondertekenen en stuur deze voor 5 maart naar VSO ’t Korhoen, Korhoenstraat 2, 7557 PC te Hengelo t.n.v. actie op de fiets. Ook kunt u online de petitie tekenen, daarvoor verwijzen we naar onze actiesite www.nietvoornietsopdefiets.nl. Ook stellen we het op prijs dat u deze mail doorstuurt naar alle contacten binnen uw mailbestand. Hoe meer fietsers en/of handtekeningen, hoe beter!
;
Met vriendelijke groet,
Actiecomité Niet voor niets op de fiets
P.a. Europastraat 50-a1
7622 KG Borne
info@twog.nl
Ø We verzamelen op 6 maart tot 9.45 op het Malieveld in Den Haag. Vanaf 9.45 vertrekken we per tandem en fiets naar het Binnenhof!
Ø Ons ideaal plaatje: het Binnenhof vol tandems, driewielers, duo fietsen en gewone fietsen!
Geachte Lezer,
Het definitieve programma van de actie Niet Voor Niets Op De Fiets.
5 maart
- 9.30 uur dhr. J. Dijsselbloem (PVDA) geeft in Hengelo het startschot.
- De actiegroep fietst, ongeveer 180 km, naar de overnachtingsplek vlak bij Den Haag.
6 maart
- Tot 9.45 uur verzamelen alle personen die mee willen doen aan onze actie op het Malieveld in Den Haag.
- 9.45 uur vertrek we met zijn allen naar het Binnenhof.
- 10.15 uur de petitie van de actie Niet Voor Niets Op De Fiets wordt aangeboden aan dhr. B. van der Ham (D66).
Vanuit ZML Twog gaan ongeveer 50 collega’s de toer naar Den Haag maken. We hopen dat zoveel mogelijk ouders, begeleiders, leerkrachten, studenten (toekomstige collega’s), enz. om 9.45 op het Malieveld staan om samen met ons de tocht, per tandem of fiets, naar het Binnenhof te maken. Op deze manier willen we op een ludieke wijze de politiek duidelijk maken dat de bezuinigingen op passend onderwijs niet door mogen gaan!
Mocht u niet in staat zijn om dinsdag 6 maart samen met ons naar het Binnenhof te fietsen, help ons dan door zoveel mogelijk handtekeningen te verzamelen. In de bijlage vindt u een petitielijst met begeleidende brief. Laat deze door zoveel mogelijk mensen ondertekenen en stuur deze voor 5 maart naar VSO ’t Korhoen, Korhoenstraat 2, 7557 PC te Hengelo t.n.v. actie op de fiets. Ook kunt u online de petitie tekenen, daarvoor verwijzen we naar onze actiesite www.nietvoornietsopdefiets.nl. Ook stellen we het op prijs dat u deze mail doorstuurt naar alle contacten binnen uw mailbestand. Hoe meer fietsers en/of handtekeningen, hoe beter!
;
Met vriendelijke groet,
Actiecomité Niet voor niets op de fiets
P.a. Europastraat 50-a1
7622 KG Borne
info@twog.nl
zaterdag 25 februari 2012
blog sirius april "waan"
Een mooi helder blog over solidariteit, zelfredzaamheid, saamhorigheid, actief burgerschap. Mantelzorg. Allemaal mooie termen, en op zich helemaal niet slecht, maar wel als het uit bezuinigingsoverwegingen is, en het opgelegd is.
klik hier
klik hier
waarom meedoen acties 6 een 22 maart
Op 6 maart is de grote onderwijsmanifestatie tegen de bezuinigingen op passend onderwijs in de Amsterdam Arena (kijk voor actuele informatie o.a. op de site van AOB). Onze kinderen komen in de knel door deze bezuinigingen. Zij moeten meedraaien op het regulier onderwijs terwijl er minden handen in de klas zullen zijn. De ambulante begeleiding wordt wegbezuinigd, maar ook worden leerkrachten ontslagen. De klassen worden groter. Van een leerkracht wordt verwacht dat hij of zij kennis heeft van diverse diagnoses en hiernaar te handelen. Het is niet reeel te verwachten dat een leerkracht hier voldoende op toegerust zal zijn. Elk kind is weer anders maar ook ontbreekt het aan tijd en aandacht en aan begeleiding. De poorten naar het speciaal onderwijs gaan dicht. Ook daar worden de klassen groter en is er gebrek aan goede deskundige begeleiding. Het is logisch dat de leerkrachten en schoolbesturen gaan staken maar natuurlijk is het ook nodig dat ouders hun stem laten horen! Als de school staakt kan het kind mee. Kom zoveel mogelijk. Nietsdoen helpt niet. En het voelt goed om solidair te zijn. Leerkrachten twijfelen soms omdat het zou voelen alsof ze de kinderen in de steek laten. Ik zeg het is een dag. En straks worden de kinderen inderdaad in de steek gelaten. Namens de kinderen kun je op deze manier voor hun belangen opkomen!
Op 22 maart a.s. is op het Malieveld Den Haag een grote actie in het kader van de Wet Werken Naar Vermogen. Het is van belang dat ook scholen hieraan meedoen, omdat zij ook te maken hebben met een doelgroep die straks begeleiding nodig heeft bij werken. Door deze wet worden nu al veel werknemers van de sociale werkplaats ontslagen. Dat worden er meer en meer. Wij horen berichten dat werkmeesters ontraden mee te doen aan de staking. Dat is puur machtsmisbruik wat ons betreft. Deze mensen moeten weten wat hun boven hun hoofd kan hangen, wat de gevolgen zijn van deze nieuwe wet. Wajongers verliezen begeleiding naar werk omdat daar op bezuinigd wordt. En dat terwijl die begeleiding zo essentieel is. Jong gehandicapten worden weer financieel afhankelijk van hun ouders. Ze verliezen hun Wajong omdat een of beide ouders werken (huishoudinkomentoets). Misschien is je kind nog klein maar als jij verwacht dat het later begeleiding nodig heeft bij werk kom ook! Het is van belang dat we er staan met zijn allen. De Krom beweert doodleuk dat er geen sprake is van ontslagen (die nu al een feit zijn!), en hij vindt dat we moeten denken in mogelijkheden. Onze kinderen willen graag een kans op de arbeidsmarkt. Maar er moet een mentaliteitsverandering plaatsvinden op de arbeidsmarkt. Het moet gewoon worden gehandicapten in dienst te hebben en ze te begeleiden. Veel van deze mensen hebben talenten maar vaak is het zo dat ze de kans niet krijgen. Door begeleiding te ontzeggen en bijkomende bezuinigingen zoals het PGB krijgen deze mensen niet dezelfde kansen. Dat heet volgens mij discriminatie.
Op 22 maart a.s. is op het Malieveld Den Haag een grote actie in het kader van de Wet Werken Naar Vermogen. Het is van belang dat ook scholen hieraan meedoen, omdat zij ook te maken hebben met een doelgroep die straks begeleiding nodig heeft bij werken. Door deze wet worden nu al veel werknemers van de sociale werkplaats ontslagen. Dat worden er meer en meer. Wij horen berichten dat werkmeesters ontraden mee te doen aan de staking. Dat is puur machtsmisbruik wat ons betreft. Deze mensen moeten weten wat hun boven hun hoofd kan hangen, wat de gevolgen zijn van deze nieuwe wet. Wajongers verliezen begeleiding naar werk omdat daar op bezuinigd wordt. En dat terwijl die begeleiding zo essentieel is. Jong gehandicapten worden weer financieel afhankelijk van hun ouders. Ze verliezen hun Wajong omdat een of beide ouders werken (huishoudinkomentoets). Misschien is je kind nog klein maar als jij verwacht dat het later begeleiding nodig heeft bij werk kom ook! Het is van belang dat we er staan met zijn allen. De Krom beweert doodleuk dat er geen sprake is van ontslagen (die nu al een feit zijn!), en hij vindt dat we moeten denken in mogelijkheden. Onze kinderen willen graag een kans op de arbeidsmarkt. Maar er moet een mentaliteitsverandering plaatsvinden op de arbeidsmarkt. Het moet gewoon worden gehandicapten in dienst te hebben en ze te begeleiden. Veel van deze mensen hebben talenten maar vaak is het zo dat ze de kans niet krijgen. Door begeleiding te ontzeggen en bijkomende bezuinigingen zoals het PGB krijgen deze mensen niet dezelfde kansen. Dat heet volgens mij discriminatie.
vrijdag 24 februari 2012
tv uitzending studenten Hogeschool van Amsterdam
Afgelopen donderdagmiddag was ik te gast in een televisieuitzending van de Hogeschool Van Amsterdam. Ik was daar met de directeur van een nachtclub, voormalige IT, over manieren om gehoorschade te beperken en een kunstenares die beelden en foto's maakte met als thema mode. Er werd een filmpje vertoond van de schrijfster van het boek Gewoon?! Passend?! Onderwijs?! Zij is van mening dat het passend onderwijs beter georganiseerd moet worden, en dat de samenwerkingsverbanden niet straks allemaal het wiel opnieuw moeten gaan uitvinden. Ik zat er meer met de insteek te vertellen over de impact van passend onderwijs. Veel mensen weten nog altijd niet precies wat het is passend onderwijs, laat staan welke gevolgen de bezuinigingen zullen hebben. Dat bijv. de begeleiding en daarmee expertise weg gaat vallen. Dat leerkrachten wellicht spoedcursusjes krijgen autisme en adhd maar dat de aanpassingen die gedaan moeten worden voor een leerling deels algemeen zijn (en niet allemaal uitvoerbaar, hoe wil je een prikkelarme omgeving creeeren in een klas van 29), maar zeker ook op het individu gericht moeten zijn. Niet alle kinderen met adhd en/of autisme zijn gebaat bij dezelfde aanpak. Daarbij kan de leerkracht niet meer rekenen op advies en steun van bijv. een ambulant begeleider die meedenkt en meekijkt. Als het om onze kinderen gaat is er een belangrijk sleutelwoord nodig en dat is begeleiding. Op alle levensterreinen dus ook op school.
Daarnaast heb ik de slecht zeg maar niet geregelde ouderpositie onder de aandacht gebracht. Een kind is gebaat als er een team omheen staat. De leerkracht, evt. begeleiding, het kind, de ouder(s) en evt. hulpverlening. Ouders moeten kiezen welke school het beste geschikt is. Ze hebben recht op onafhankelijk advies en raad, als het spaak loopt in de samenwerking of bijv. bij een schoolkeuze. Het ontwikkelingsperspectief heeft niet slechts hun instemming nodig, zij moeten meebeslissen. Het gaat om de ontwikkeling van hun kind! Het dossier van hun kind mag niet zomaar worden overgedragen zonder dit te hebben mogen ingezien, en evt. begeleid met hun visie/commentaar. Ook zou er veel meer gekeken moeten worden naar talenten van kinderen en er zouden mogelijkheden geboden moeten worden die te benutten. Het huidige klassikale systeem kijkt naar gemiddelden en er ontstaan problemen als een kind onder of boven het maaiveld presteert. Ook moet het leerlingenvervoer goed geregeld worden. Het moet glashelder zijn wat school en ouders van elkaar kunnen verwachten. Dit moet geregeld worden in de wet: basiszorg. Als het om de ondersteuningsbehoefte van een kind gaat kan school andere belangen hebben. Tot slot is er natuurlijk de zorg van het hoge aantal ontslagen (nu al! en dan gaat het nog niet eens om bezuinigingen in het kader van de bezuinigingen op passend onderwijs) en daartegenover wel een bonussysteem van excellente leerkrachten die men op de werkvloer niet wil en die ook bewezen niet werkt omdat het in andere landen al mislukt is.
Als het goed is komt er nog een link, die zal ik dan plaatsen
Miek
Daarnaast heb ik de slecht zeg maar niet geregelde ouderpositie onder de aandacht gebracht. Een kind is gebaat als er een team omheen staat. De leerkracht, evt. begeleiding, het kind, de ouder(s) en evt. hulpverlening. Ouders moeten kiezen welke school het beste geschikt is. Ze hebben recht op onafhankelijk advies en raad, als het spaak loopt in de samenwerking of bijv. bij een schoolkeuze. Het ontwikkelingsperspectief heeft niet slechts hun instemming nodig, zij moeten meebeslissen. Het gaat om de ontwikkeling van hun kind! Het dossier van hun kind mag niet zomaar worden overgedragen zonder dit te hebben mogen ingezien, en evt. begeleid met hun visie/commentaar. Ook zou er veel meer gekeken moeten worden naar talenten van kinderen en er zouden mogelijkheden geboden moeten worden die te benutten. Het huidige klassikale systeem kijkt naar gemiddelden en er ontstaan problemen als een kind onder of boven het maaiveld presteert. Ook moet het leerlingenvervoer goed geregeld worden. Het moet glashelder zijn wat school en ouders van elkaar kunnen verwachten. Dit moet geregeld worden in de wet: basiszorg. Als het om de ondersteuningsbehoefte van een kind gaat kan school andere belangen hebben. Tot slot is er natuurlijk de zorg van het hoge aantal ontslagen (nu al! en dan gaat het nog niet eens om bezuinigingen in het kader van de bezuinigingen op passend onderwijs) en daartegenover wel een bonussysteem van excellente leerkrachten die men op de werkvloer niet wil en die ook bewezen niet werkt omdat het in andere landen al mislukt is.
Als het goed is komt er nog een link, die zal ik dan plaatsen
Miek
ouders gezocht onderwijsstaking 6 maart
Beste ouders,
Inzake de bezuinigingen op Passend Onderwijs twitter vooral met hashtag #onderwijsstaking. Op 6 maart neem ik deel aan een ouderforum Amsterdam ArenA over onze zorgen over de gevolgen van de bezuinigingen op passend onderwijs. Het is de bedoeling dat op het podium zoveel mogelijk ouders komen ter ondersteuning. Dus pak je kans om eens in je leven op een podium in de Amsterdam ArenA te staan :) normaal alleen voorbehouden aan kampioenen. En neem je spandoek mee! aanmelden kan via m.wijnbergen1@chello.nl
Inzake de bezuinigingen op Passend Onderwijs twitter vooral met hashtag #onderwijsstaking. Op 6 maart neem ik deel aan een ouderforum Amsterdam ArenA over onze zorgen over de gevolgen van de bezuinigingen op passend onderwijs. Het is de bedoeling dat op het podium zoveel mogelijk ouders komen ter ondersteuning. Dus pak je kans om eens in je leven op een podium in de Amsterdam ArenA te staan :) normaal alleen voorbehouden aan kampioenen. En neem je spandoek mee! aanmelden kan via m.wijnbergen1@chello.nl
ouders gezocht passend onderwijs
Ben jij redelijk goed ingevoerd in (de bezuinigingen op) passend onderwijs en wil en kun je tijd vrijmaken om in overleg te treden met kamerleden mail dan je naam telefoonnummer en emailadres naar m.wijnbergen1@chello. Ik zei de gek heb me reeds opgegeven
het verhaal van Fleur
Lees hier over de begeleiding van Fleur, een meisje met een hoge intelligentie en Aspergerklik hier
Per Saldo richt inkoopcooperatie op
Deze constructie is vergelijkbaar met Zin In Eigen Regie. We volgen de ontwikkelingen klik hier
donderdag 23 februari 2012
mooi blog(je) Hann van Schendel
Een mooi blog van Hann van Schendel met daarin een link naar het uitstekende artikel van Linda Voortman (overbodig om te zeggen maar helemaal eens!)
klik hier
klik hier
wajongers en bijstandsgerechtigden LAAT ZE NIET VALLEN
De FNV heeft een mooie actiesite voor Wajongers en bijstandsgerechtigden
Beste Verontruste Ouders
Doen jullie ook mee?
Onder het motto ‘laat kwetsbaar Nederland niet vallen’ roept de FNV sinds enige tijd de Tweede Kamer op om de Wet werken naar vermogen (Wwnv) niet aan te nemen en de beleidsvoorstellen van het kabinet naast zich neer te leggen. Als we het kabinet zijn gang laten gaan verdwijnen er 70.000 banen in de Sociale Werkvoorziening, wordt de Wajong uitgekleed en worden alle uitkeringen aanzienlijk verlaagd. Honderdduizenden mensen dreigen in armoede te vervallen.
Via de actiesite www.laatzenietvallen.nl kan iedereen helpen deze dramatische plannen van de baan te krijgen. De website biedt de mogelijkheid om een voorlichtingsfilm door te sturen, een dossier aan te maken of een petitie gericht aan Tweede Kamerleden te versturen. Hoe meer mensen van zich laten horen, hoe meer effect we kunnen sorteren. Er werden al ruim 6400 petities verstuurd en meer dan 140 dossiers met hele persoonlijke en vaak schrijnende verhalen aangemaakt. Maar dat moeten er meer worden en daarom vragen we u om met ons mee te doen.
Als alle organisaties, werkzaam voor en met kwetsbare werknemers, meedoen op de actiewebsite dan kunnen we laten zien dat er een hele grote groep mensen is die kwetsbaar Nederland niet wil laten vallen. Ook werkgevers roepen we op om mee te doen. Laat horen wat u vindt van de kabinetsplannen.
Namens kwetsbaar Nederland
Hartelijk dank,
Agnes Jongerius
Voorzitter FNV Vakcentraleklik hier
Beste Verontruste Ouders
Doen jullie ook mee?
Onder het motto ‘laat kwetsbaar Nederland niet vallen’ roept de FNV sinds enige tijd de Tweede Kamer op om de Wet werken naar vermogen (Wwnv) niet aan te nemen en de beleidsvoorstellen van het kabinet naast zich neer te leggen. Als we het kabinet zijn gang laten gaan verdwijnen er 70.000 banen in de Sociale Werkvoorziening, wordt de Wajong uitgekleed en worden alle uitkeringen aanzienlijk verlaagd. Honderdduizenden mensen dreigen in armoede te vervallen.
Via de actiesite www.laatzenietvallen.nl kan iedereen helpen deze dramatische plannen van de baan te krijgen. De website biedt de mogelijkheid om een voorlichtingsfilm door te sturen, een dossier aan te maken of een petitie gericht aan Tweede Kamerleden te versturen. Hoe meer mensen van zich laten horen, hoe meer effect we kunnen sorteren. Er werden al ruim 6400 petities verstuurd en meer dan 140 dossiers met hele persoonlijke en vaak schrijnende verhalen aangemaakt. Maar dat moeten er meer worden en daarom vragen we u om met ons mee te doen.
Als alle organisaties, werkzaam voor en met kwetsbare werknemers, meedoen op de actiewebsite dan kunnen we laten zien dat er een hele grote groep mensen is die kwetsbaar Nederland niet wil laten vallen. Ook werkgevers roepen we op om mee te doen. Laat horen wat u vindt van de kabinetsplannen.
Namens kwetsbaar Nederland
Hartelijk dank,
Agnes Jongerius
Voorzitter FNV Vakcentraleklik hier
woensdag 22 februari 2012
nog een petitie bezuiniging passend onderwijs
De kinderen van Heliomare hebben ook een petitie georganiseerd tegen de bezuinigingen op passend onderwijs klik hier Hoe meer hoe beter?!
beleidsbrief stelselwijziging jeugd geen kind buitenspel
Jeugdzorg wordt overgeheveld naar gemeenten. Veel interessante informatie daarover, met name de onderste: beleidsbrief stelselwijziging jeugd geen kind buitenspel. Natuurlijk zitten hier een hoop haken en ogen aan. Zijn gemeenten toegerust op deze taak? klik hier
dinsdag 21 februari 2012
even een pluim voor Per Saldo
Even een vette pluim voor de mensen van Per Saldo. Natuurlijk omdat ze zich inzetten om het gevaar van deze draconische maatregelen af te wenden. Omdat ze zich sterk maken met goede alternatieven te komen.
Maar nu ook omdat ze zo goed meedenken met onze persoonlijke situatie. Natuurlijk is ons geval niet uniek. Kiezen voor een ZZP en dan de begeleiding te verliezen. Maar volgens Per Saldo moet het mogelijk kunnen zijn om naast het ZZP waarmee ik oudste aanmeld voor een trainingscentrum begeleid wonen een pgb budget voor begeleiding individueel te krijgen dat eindigt op de dag dat hij daar daadwerkelijk gaat wonen. Die vraag leg ik neer bij CIZ. Ik moet trouwens opmerken dat je niet automatisch je PGB verliest bij een ZZP. Dat hangt van het soort ZZP af dat geindiceerd wordt. En of je in de oude of nieuwe situatie zit. Als je je zorgen maakt kun je het beste contact opnemen met Per Saldo of anders de indicatiesteller!
Ik moet zeggen dat ik echt verrast ben door de enorme betrokkenheid van de mensen van Per Saldo. Je lidmaatschap is echt de moeite waard, ze helpen je goed en denken mee. Het is me al met al ook een stuk helderder geworden want met al die nieuwe regels zie je soms door de bomen het bos niet meer. Heb je vragen, zijn dingen onduidelijk aarzel niet om de ledenlijn te bellen! Deze week neem ik ook contact op met de gemeente om onze situatie te vertellen met de vraag hoe zij ons in de toekomst kunnen helpen. Het is goed dat zoveel mogelijk mensen dat gaan doen en Per Saldo op de hoogte te houden van je ervaringen. Per Saldo heeft een voorbeeldbrief op haar site
Goede ervaringen mogen ook wel eens gemeld worden dus vandaar deze pluim en ik hou jullie op de hoogte! Miek
Maar nu ook omdat ze zo goed meedenken met onze persoonlijke situatie. Natuurlijk is ons geval niet uniek. Kiezen voor een ZZP en dan de begeleiding te verliezen. Maar volgens Per Saldo moet het mogelijk kunnen zijn om naast het ZZP waarmee ik oudste aanmeld voor een trainingscentrum begeleid wonen een pgb budget voor begeleiding individueel te krijgen dat eindigt op de dag dat hij daar daadwerkelijk gaat wonen. Die vraag leg ik neer bij CIZ. Ik moet trouwens opmerken dat je niet automatisch je PGB verliest bij een ZZP. Dat hangt van het soort ZZP af dat geindiceerd wordt. En of je in de oude of nieuwe situatie zit. Als je je zorgen maakt kun je het beste contact opnemen met Per Saldo of anders de indicatiesteller!
Ik moet zeggen dat ik echt verrast ben door de enorme betrokkenheid van de mensen van Per Saldo. Je lidmaatschap is echt de moeite waard, ze helpen je goed en denken mee. Het is me al met al ook een stuk helderder geworden want met al die nieuwe regels zie je soms door de bomen het bos niet meer. Heb je vragen, zijn dingen onduidelijk aarzel niet om de ledenlijn te bellen! Deze week neem ik ook contact op met de gemeente om onze situatie te vertellen met de vraag hoe zij ons in de toekomst kunnen helpen. Het is goed dat zoveel mogelijk mensen dat gaan doen en Per Saldo op de hoogte te houden van je ervaringen. Per Saldo heeft een voorbeeldbrief op haar site
Goede ervaringen mogen ook wel eens gemeld worden dus vandaar deze pluim en ik hou jullie op de hoogte! Miek
maandag 20 februari 2012
bij het vertrek van Job Cohen
Deze email heb ik vanavond verzonden aan Job Cohen en zijn medewerkster en Hans Spekman
Beste Job Cohen,
Het is jammer dat het zo gelopen is. Persoonlijk was ik erg blij met het interview in Trouw. Mijn vader zei dat het lijkt alsof het niet meer mag: een rustige integere man in de politiek. Of je moet een lach op je gezicht hebben waarmee je de meest dramatische bezuinigingen verdedigd, of mensen beledigen en straattaal gebruiken, of veel grapjes maken. Ik hoop dat de partij zich vooral links zal profileren. Natuurlijk geen SP, er zijn duidelijke verschillen. Natuurlijk zijn de midden-inkomens belangrijk, maar ik denk dat er ook heel wat mensen aan de onderkant van de samenleving willen die helaas hun geloof in de partij kwijtgeraakt zijn. Die gaan of naar de SP of naar de PVV.
Ik heb u meegemaakt als burgermeester van onze stad, en later bij acties als de PGB-demonstratie, Stop de Stapeling en Armoede Werkt Niet.
Daarom neem ik de moeite om te schrijven. Ik wil u namens Platform Verontruste Ouders hartelijk danken voor de manier waarop u zich ingezet heeft voor mensen met een beperking. U heeft zich altijd sterk gemaakt voor de zwakkeren in onze samenleving. U begrijpt dat begeleiding nodig is, dat onze kinderen niet zonder kunnen. Wat dat betreft hoop ik, verwacht ik, dat de PVDA daar voor blijft opkomen en duidelijk maakt hoe onbeschaafd en a-sociaal deze bezuinigingen zijn. Uw betrokkenheid was oprecht en warm!
Ik wens u alle goeds!
Anne-Miek Wijnbergen
Platform Verontruste Ouders
m.wijnbergen1@chello.nl
Beste Job Cohen,
Het is jammer dat het zo gelopen is. Persoonlijk was ik erg blij met het interview in Trouw. Mijn vader zei dat het lijkt alsof het niet meer mag: een rustige integere man in de politiek. Of je moet een lach op je gezicht hebben waarmee je de meest dramatische bezuinigingen verdedigd, of mensen beledigen en straattaal gebruiken, of veel grapjes maken. Ik hoop dat de partij zich vooral links zal profileren. Natuurlijk geen SP, er zijn duidelijke verschillen. Natuurlijk zijn de midden-inkomens belangrijk, maar ik denk dat er ook heel wat mensen aan de onderkant van de samenleving willen die helaas hun geloof in de partij kwijtgeraakt zijn. Die gaan of naar de SP of naar de PVV.
Ik heb u meegemaakt als burgermeester van onze stad, en later bij acties als de PGB-demonstratie, Stop de Stapeling en Armoede Werkt Niet.
Daarom neem ik de moeite om te schrijven. Ik wil u namens Platform Verontruste Ouders hartelijk danken voor de manier waarop u zich ingezet heeft voor mensen met een beperking. U heeft zich altijd sterk gemaakt voor de zwakkeren in onze samenleving. U begrijpt dat begeleiding nodig is, dat onze kinderen niet zonder kunnen. Wat dat betreft hoop ik, verwacht ik, dat de PVDA daar voor blijft opkomen en duidelijk maakt hoe onbeschaafd en a-sociaal deze bezuinigingen zijn. Uw betrokkenheid was oprecht en warm!
Ik wens u alle goeds!
Anne-Miek Wijnbergen
Platform Verontruste Ouders
m.wijnbergen1@chello.nl
pgb of zzp
Ik wil jullie even op de hoogte brengen van wat persoonlijke perikelen rondom het PGB en CIZ.
Ik ben moeder van een zoon van 18 ASS, ADHD, en een licht verstandelijke beperking.
Al na 11 dagen, applaus voor CIZ, kreeg ik een dame aan de lijn die allerlei vragen ging stellen om de indicatie helder te krijgen. Van persoonlijke verzorging tot orrientatie, van planning tot probleemgedrag, sociale vaardigheden etc. Voor kortdurend verblijf komt hij niet meer in aanmerking. Zoonlief heeft immers geen 48 uur toezicht nodig. Nu ben ik niet uitgevaren tegen deze lieve dame, zij bepaalt de regels niet, maar dat vind ik al raar. Als je kijkt wat het opleverd ik noem maar sociale contacten, omgaan met andere begeleiders, je leren te houden aan andere regels dan thuis, zeggen wat je wilt, je aanpassen aan andermans ideeen, plannen, omgaan met boosheid, zelfstandigheid, de onmogelijkheid met een regulier kamp mee te gaan, ach moet ik doorgaan?
Aan het eind van het liedje legde ze me uit dat er 2 keuzes zijn. Of een indicatie begeleiding individueel middels het PGB. Of een indicatie ZZP. En volgens de nieuwe regels kan dat niet gecombineerd worden met een PGB. Met een ZZP kunnen we hem dan aanmelden voor een traningscentrum begeleid wonen. Na zo'n training kan hij dan doorstromen naar begeleid wonen, zijn eigen honk.
We kunnen natuurlijk ook wachten op een woongroep die werkt met PGB. Alleen moet je dan een groep vinden die veel zorg heeft, want hij is naast autistisch ook een jongen met een wat lager IQ. Die groepen liggen niet voor het oprapen kan ik je vertellen. In de polder zijn er een paar, maar we willen wel bereikbaar zijn. Snel naar hem toe kunnen mocht hij in paniek raken is wel belangrijk! En eerlijk gezegd wil zoon graag op eigen benen. Los van ons. En als het kan, dan eerst met veel begeleiding wat dan later evt. teruggebracht kan worden. Het is een gezonde ontwikkeling ookal is het voor een moederhart ook wel moeilijk!
Maar het gekke is nu dat als we voor het ZZP kiezen (en dat is ook nodig voor een aanmelding bij een trainingshuis) we geen PGB krijgen. Ook niet voor de tussentijd (hij zal niet meteen geplaatst kunnen worden nemen we aan). En ook niet als het eenmaal zover is. Dat vind ik merkwaardig. Alsof hij ineens geen begeleiding meer nodig heeft! Ook als hij daar wel woont is je begeleiding dus een vorm van liefdadige mantelzorg? Terwijl hij daar een levenlang van afhankelijk zal zijn. Dat is realiteit niets om zielig over te doen maar deze kinderen zullen altijd meer zorg nodig hebben, ook van ons!
Ik heb inmiddels de ledenlijn van Per Saldo gebeld en die konden het alleen maar bevestigen. Ik heb nu CIZ teruggemaild dat we voor het ZZP kiezen, maar dat we wel vragen hebben over hoe de begeleiding nu geregeld moet worden, zowel in de tussentijd als straks.
Afijn wordt weer vervolgd
Ik ben moeder van een zoon van 18 ASS, ADHD, en een licht verstandelijke beperking.
Al na 11 dagen, applaus voor CIZ, kreeg ik een dame aan de lijn die allerlei vragen ging stellen om de indicatie helder te krijgen. Van persoonlijke verzorging tot orrientatie, van planning tot probleemgedrag, sociale vaardigheden etc. Voor kortdurend verblijf komt hij niet meer in aanmerking. Zoonlief heeft immers geen 48 uur toezicht nodig. Nu ben ik niet uitgevaren tegen deze lieve dame, zij bepaalt de regels niet, maar dat vind ik al raar. Als je kijkt wat het opleverd ik noem maar sociale contacten, omgaan met andere begeleiders, je leren te houden aan andere regels dan thuis, zeggen wat je wilt, je aanpassen aan andermans ideeen, plannen, omgaan met boosheid, zelfstandigheid, de onmogelijkheid met een regulier kamp mee te gaan, ach moet ik doorgaan?
Aan het eind van het liedje legde ze me uit dat er 2 keuzes zijn. Of een indicatie begeleiding individueel middels het PGB. Of een indicatie ZZP. En volgens de nieuwe regels kan dat niet gecombineerd worden met een PGB. Met een ZZP kunnen we hem dan aanmelden voor een traningscentrum begeleid wonen. Na zo'n training kan hij dan doorstromen naar begeleid wonen, zijn eigen honk.
We kunnen natuurlijk ook wachten op een woongroep die werkt met PGB. Alleen moet je dan een groep vinden die veel zorg heeft, want hij is naast autistisch ook een jongen met een wat lager IQ. Die groepen liggen niet voor het oprapen kan ik je vertellen. In de polder zijn er een paar, maar we willen wel bereikbaar zijn. Snel naar hem toe kunnen mocht hij in paniek raken is wel belangrijk! En eerlijk gezegd wil zoon graag op eigen benen. Los van ons. En als het kan, dan eerst met veel begeleiding wat dan later evt. teruggebracht kan worden. Het is een gezonde ontwikkeling ookal is het voor een moederhart ook wel moeilijk!
Maar het gekke is nu dat als we voor het ZZP kiezen (en dat is ook nodig voor een aanmelding bij een trainingshuis) we geen PGB krijgen. Ook niet voor de tussentijd (hij zal niet meteen geplaatst kunnen worden nemen we aan). En ook niet als het eenmaal zover is. Dat vind ik merkwaardig. Alsof hij ineens geen begeleiding meer nodig heeft! Ook als hij daar wel woont is je begeleiding dus een vorm van liefdadige mantelzorg? Terwijl hij daar een levenlang van afhankelijk zal zijn. Dat is realiteit niets om zielig over te doen maar deze kinderen zullen altijd meer zorg nodig hebben, ook van ons!
Ik heb inmiddels de ledenlijn van Per Saldo gebeld en die konden het alleen maar bevestigen. Ik heb nu CIZ teruggemaild dat we voor het ZZP kiezen, maar dat we wel vragen hebben over hoe de begeleiding nu geregeld moet worden, zowel in de tussentijd als straks.
Afijn wordt weer vervolgd
voorstellen Angelique Bergsma
Ook langs deze weg Angelique van harte welkom. Ik zal dit stukje ook opnemen in onze nieuwsbrief. Mochten mensen zich afvragen of ze wat kunnen doen voor het platform: dit kan altijd, in welke vorm ook. Medio maart gaan we met elkaar om tafel, samen staan we sterk!!
Ik ben Angelique Bergsma, moeder van twee zoontjes waarvan de oudste de dubbele diagnose PDD-NOS/ADHD, disharmonisch IQ-profiel en angststoornis.
Tot mijn kinderen werden geboren was ik werkzaam binnen de commerciële sector waar ik o.a. binnen- en buitendienst functies heb bekleed.
Door omstandigheden heb ik vorig jaar mijn werk moeten staken en na mijn scheiding kort zelfstandig gewerkt.
Daar dit verzekeringstechnisch financieel niet haalbaar bleek en een periode overbelast ben geweest, heb ik dit moeten staken.
Door deze omstandigheden heb ik gebruik moeten maken van het tijdelijke vangnet WWB (Wet Werken en Bijstand hetgeen per 1 januari 2013 over zal gaan in WWNV Wet Werken Naar Vermogen).
Vanwege de stapeling van de overheid op diverse onderdelen binnen o.a. de zorg, onderwijs en overige maatschappelijke kwesties is het mij en anderen op velerlei gebieden anno nu meer dan moeilijk gemaakt om goed aan het werk te komen en financieel onafhankelijk te zijn en blijven.
Daarnaast baren mij de plannen inzake het passend onderwijs mij enorme zorgen. Niet enkel in het opzicht van de zorgleerlingen. De praktijk zal er anders uit gaan zien dan zij zichzelf en ons nu voorhouden.
Dat Nederland moet bezuinigen is een feit, echter de door het kabinet gekozen beleid op deze groepen binnen de samenleving zijn in mijn optiek meer dan ondoordacht en zorgwekkend te noemen.
Van nature ben ik een aanpakker. Door de verschillende uitdagingen (het woord probleem staat mij niet aan) die ik ervaar als moeder maar ook als potentieel werkneemster, ben ik gestuit op de site van Anne-Miek Wijnbergen.
De inzet en missie die zij toont en tentoonspreidt is er een waarmee ik mij volledig bij aansluit.
Nadat ik de vraag bij haar had neergelegd wat ik kan betekenen voor het Platform, waren we snel over eens..........alle hulp is welkom!
Vanaf daar werd de samenwerking een feit.
Ik ben Angelique Bergsma, moeder van twee zoontjes waarvan de oudste de dubbele diagnose PDD-NOS/ADHD, disharmonisch IQ-profiel en angststoornis.
Tot mijn kinderen werden geboren was ik werkzaam binnen de commerciële sector waar ik o.a. binnen- en buitendienst functies heb bekleed.
Door omstandigheden heb ik vorig jaar mijn werk moeten staken en na mijn scheiding kort zelfstandig gewerkt.
Daar dit verzekeringstechnisch financieel niet haalbaar bleek en een periode overbelast ben geweest, heb ik dit moeten staken.
Door deze omstandigheden heb ik gebruik moeten maken van het tijdelijke vangnet WWB (Wet Werken en Bijstand hetgeen per 1 januari 2013 over zal gaan in WWNV Wet Werken Naar Vermogen).
Vanwege de stapeling van de overheid op diverse onderdelen binnen o.a. de zorg, onderwijs en overige maatschappelijke kwesties is het mij en anderen op velerlei gebieden anno nu meer dan moeilijk gemaakt om goed aan het werk te komen en financieel onafhankelijk te zijn en blijven.
Daarnaast baren mij de plannen inzake het passend onderwijs mij enorme zorgen. Niet enkel in het opzicht van de zorgleerlingen. De praktijk zal er anders uit gaan zien dan zij zichzelf en ons nu voorhouden.
Dat Nederland moet bezuinigen is een feit, echter de door het kabinet gekozen beleid op deze groepen binnen de samenleving zijn in mijn optiek meer dan ondoordacht en zorgwekkend te noemen.
Van nature ben ik een aanpakker. Door de verschillende uitdagingen (het woord probleem staat mij niet aan) die ik ervaar als moeder maar ook als potentieel werkneemster, ben ik gestuit op de site van Anne-Miek Wijnbergen.
De inzet en missie die zij toont en tentoonspreidt is er een waarmee ik mij volledig bij aansluit.
Nadat ik de vraag bij haar had neergelegd wat ik kan betekenen voor het Platform, waren we snel over eens..........alle hulp is welkom!
Vanaf daar werd de samenwerking een feit.
column Suzan Opruimwoede
Het binnenkort te verschijnen boek van Laura Batstra Hoe Voorkom Je ADHD? door de diagnose niet te stellenn! inspireerde Suzan tot deze columnklik hier
zondag 19 februari 2012
brief van een moeder aan de Tweede Kamer inzake Passend Onderwijs
Onderstaand een brief van een moeder die zich zorgen maakt over de bezuinigingen op passend onderwijs. De brief is gericht aan de tweede kamer en ministerie van OCW. Dergelijke brieven worden behandeld in de Kamer en betrokken bij de besluitvorming. Ook jij kunt een brief schrijven over de bezuinigingen die ons en onze kinderen zo onevenredig hard treffen. Zie bijv. www.overheidslinks voor adressen van de tweede kamer (leden) politieke partijen en ministeries.
Deze brief is rechtstreeks naar de tweede kamer geschreven.
Geachte heer/mevrouw,
In het kader van de aangekondigde bezuinigingen binnen het passend onderwijs, zou ik u vriendelijk doch dringend willen verzoeken om mijn brief met zorg te willen lezen en te bestuderen.
Mijn naam is A.B. en ben moeder van een zoontje van 7 jaar met een pittige autistische stoornis en disharmonisch IQ (begaafd), tevens (faal)angststoornissen en neiging tot selectief mutisme (angst om te spreken).
Middels deze brief wil ik u laten weten dat ik meer dan bezorgd ben om de aangekondigde bezuinigingsmaatregel binnen het speciaal onderwijs.
Vooraleerst wil ik u laten weten dat het meer dan logisch dat er bezuinigd moet worden.
Een ieder weldenkend mens weet dat wij allemaal in een situatie terecht zijn gekomen
waar bezuinigingen meer dan noodzakelijk zijn.
Echter, nu het speciaal onderwijs gaat verdwijnen, heb ik voor het eerst in mijn leven
een zeer onrustig en angstig gevoel aangaande de toekomst van mijn zoontje, maar
ook die van mij zelf.
Ik zal proberen om het zo goed mogelijk weer te geven.
Als mijn zoontje thuis komt van school, is hij die dag overvraagd (overprikkeld), en niet omdat de school het niet goed doet, zeker niet, dat is omdat hij de dag moet ‘setten’.
Alle informatie die bij hem is binnengekomen, geluid, visuele prikkels, geuren en tast, moet een plek krijgen.
Nu zit hij in een klas met slechts 12 kindjes, en nog maken de mensen daar zich zorgen om hem omdat hij zo stil is dat hij snel over het hoofd wordt gezien.
Dan komt mijn zoontje met het leerlingenvervoer thuis en hier is ineens rust, hij kan nu rustig alles een plekje geven en zijn ding doen.
Zou ik hem wat vragen om iets voor me te doen, is dit zo dusdanig te veel voor hem, dat hij heel erg boos wordt, dit elke dag, heel veel keren óp een dag.
Als zijn jongere broertje iets pakt dat toevallig van hem is, is dit al teveel, kan er niet meer bij en de boel ontploft. Elke dag weer.
Nu gaat hij terug naar het ‘passend onderwijs’, ik heb mij sterk ingelezen over het systeem hiervan en in mijn optiek is deze te statisch voor deze ‘gemeleerde’ doelgroep kinderen.
Hoe zou zijn dag er uit zien binnen het passend onderwijs? Alsvolgt:
Hij gaat ’s-morgens naar school, komt in een 2.5x zo volle klas terecht. De geluiden aldaar komen vreselijk bij hem binnen waardoor hij de helft van de tijd met zijn handen op zijn oren zal zitten.
Hij zal eenmaal daar helemaal niet meer spreken of initiatief tonen. Zijn huidige verbale IQ ligt op 106 en het permormale IQ op 123.
Afgezien van het begrijpen van zijn gedrag, hoe gaan de leerkrachten zijn disharmonisch IQ monitoren cq sturen?
Door alle ruis zal slechts een kwart van de informatie bij hem binnenkomen.
In de pauzes zal hij willen wegkruipen omdat hij die drukte niet aankan. Hij wil het wel, dat zegt hij mij zo vaak, maar het lukt hem niet.
Nu al kruipt dit kind het liefst onder tafels als er ergens veel mensen zijn, dit gedrag zal ook weer eventueel pestgedrag kunnen uitlokken.
Ook kan hij ongepast gedrag laten zien aan zijn klasgenoten omdat hij niet weet wat er van hem verwacht wordt.
Op het speciaal onderwijs is dit niet. Hij heeft op het regulier onderwijs gezeten en het lukt domweg niet, daarom maakt het voor ons ouders zo verdraaid moeilijk dat er echt niet geluisterd wordt naar dit soort verhalen. Je hart breekt als ouder, ook de mensen in de tweede kamer willen het beste voor hun kind, toch?
Het geschrevene is allemaal nog maar het topje van de ijsberg.
Nu heb ik hulp aan huis, ik kan met mijn vragen over zijn gedrag, verdriet etc terecht bij mensen die hiervoor geleerd hebben maar ook dit valt weg.
Vanaf dan zal ik, of eigenlijk mijn zoontje, alles zelf moeten doen.
Jeugdzorg valt weg, PGB valt weg, ambulante begeleiding valt weg, zoontje raakt meer en meer psychisch zo dusdanig in de bezuinigingsklem en dat slaat over op de verzorger.
En dat ben ik, zijn moeder.
Ik ben met al deze fantastische betrokken mensen binnen de hulpverlening, (waar juist de politiek zo beretrots op mag zijn) bezig, mijn zoontje zo’n dusdanig solide basis mee te geven.
Zodát hij straks als evenwichtige volwassene mét autisme, maar begaafd een eerlijke kans op een bestaan heeft. Zonder Wajong, dat zou een erg mooi uitgangspositie kunnen zijn.
Echter, is mijn gevoel van ‘hij heeft een kans op’ slaat enorm over in ‘zijn kansen zijn gekeerd’.
Met de huidige vormgegeven ontwikkelingen binnen het passend onderwijs zie ik nu een potentiele thuiszitter in mijn kind.
Hij zal volledig vastlopen en achterop raken, zijn (faal)angsten zúllen met grote waarschijnlijkheid aanzwellen.
Hij zál gaan onderpresteren omdat de tools en tijd die nodig zijn om een kind met een disharmonisch IQ goed te kunnen begeleiden, niet adequaat aan zijn onderwijsbehoefte zullen zijn.
Dan nog tot slot het volgende: ik ben een alleenstaande moeder, een rasoptimist en zie grote kansen voor mij liggen op de arbeidsmarkt.
Maar mijn arbeidstoekomst staat nu al te wankelen door de voorgenomen besluitvorming van dit kabinet.
Vrijwel elke ouder zal zijn of haar loopbaan moeten aanpassen aan dit soort gezinsomstandigheden, en als alleenstaande moeder telt dat dubbel. Het is een moeilijke opgave om de balans tussen werk en leven in je eentje in evenwicht te krijgen.
Noot: Mijn zoontje is (voor nu) niet geschikt voor welke vorm van opvang ook, dit is getoetst en gedocumenteerd in de praktijk bij een dagbehandelcentrum (medisch dagverblijf). Mocht hij uiteindelijk gedwongen worden door buitenstaande factoren (gemeente inzake wwb moeder) na school de opvang in te moeten, zal het thuis onhoudbaar worden, leiden tot uithuisplaatsing en voor mij als moeder is dit emotioneel niet uit te leggen.
Uiteindelijk zullen er enkel verliezers uit de strijd komen: zowel het kind als de moeder danwel de werkgever.
Feitelijk zal juist de overheid de grootste verliezer zijn omdat ik, als moeder met alle toenemende problemen een monster aan taken op mij ligt te wachten waardoor ik door de toenemende problematiek weer zal moeten teruggrijpen naar de bijstand.
Deze maatregel gaat heel veel problemen opleveren, voor duizenden en duizenden gezinnen in Nederland. Hetzij op korte, danwel langere termijn.
Ik hoop vurig op een reactie uwerzijds en voor nu alvast dank voor het lezen van mijn brief.
Hoogachtend,
Deze brief is rechtstreeks naar de tweede kamer geschreven.
Geachte heer/mevrouw,
In het kader van de aangekondigde bezuinigingen binnen het passend onderwijs, zou ik u vriendelijk doch dringend willen verzoeken om mijn brief met zorg te willen lezen en te bestuderen.
Mijn naam is A.B. en ben moeder van een zoontje van 7 jaar met een pittige autistische stoornis en disharmonisch IQ (begaafd), tevens (faal)angststoornissen en neiging tot selectief mutisme (angst om te spreken).
Middels deze brief wil ik u laten weten dat ik meer dan bezorgd ben om de aangekondigde bezuinigingsmaatregel binnen het speciaal onderwijs.
Vooraleerst wil ik u laten weten dat het meer dan logisch dat er bezuinigd moet worden.
Een ieder weldenkend mens weet dat wij allemaal in een situatie terecht zijn gekomen
waar bezuinigingen meer dan noodzakelijk zijn.
Echter, nu het speciaal onderwijs gaat verdwijnen, heb ik voor het eerst in mijn leven
een zeer onrustig en angstig gevoel aangaande de toekomst van mijn zoontje, maar
ook die van mij zelf.
Ik zal proberen om het zo goed mogelijk weer te geven.
Als mijn zoontje thuis komt van school, is hij die dag overvraagd (overprikkeld), en niet omdat de school het niet goed doet, zeker niet, dat is omdat hij de dag moet ‘setten’.
Alle informatie die bij hem is binnengekomen, geluid, visuele prikkels, geuren en tast, moet een plek krijgen.
Nu zit hij in een klas met slechts 12 kindjes, en nog maken de mensen daar zich zorgen om hem omdat hij zo stil is dat hij snel over het hoofd wordt gezien.
Dan komt mijn zoontje met het leerlingenvervoer thuis en hier is ineens rust, hij kan nu rustig alles een plekje geven en zijn ding doen.
Zou ik hem wat vragen om iets voor me te doen, is dit zo dusdanig te veel voor hem, dat hij heel erg boos wordt, dit elke dag, heel veel keren óp een dag.
Als zijn jongere broertje iets pakt dat toevallig van hem is, is dit al teveel, kan er niet meer bij en de boel ontploft. Elke dag weer.
Nu gaat hij terug naar het ‘passend onderwijs’, ik heb mij sterk ingelezen over het systeem hiervan en in mijn optiek is deze te statisch voor deze ‘gemeleerde’ doelgroep kinderen.
Hoe zou zijn dag er uit zien binnen het passend onderwijs? Alsvolgt:
Hij gaat ’s-morgens naar school, komt in een 2.5x zo volle klas terecht. De geluiden aldaar komen vreselijk bij hem binnen waardoor hij de helft van de tijd met zijn handen op zijn oren zal zitten.
Hij zal eenmaal daar helemaal niet meer spreken of initiatief tonen. Zijn huidige verbale IQ ligt op 106 en het permormale IQ op 123.
Afgezien van het begrijpen van zijn gedrag, hoe gaan de leerkrachten zijn disharmonisch IQ monitoren cq sturen?
Door alle ruis zal slechts een kwart van de informatie bij hem binnenkomen.
In de pauzes zal hij willen wegkruipen omdat hij die drukte niet aankan. Hij wil het wel, dat zegt hij mij zo vaak, maar het lukt hem niet.
Nu al kruipt dit kind het liefst onder tafels als er ergens veel mensen zijn, dit gedrag zal ook weer eventueel pestgedrag kunnen uitlokken.
Ook kan hij ongepast gedrag laten zien aan zijn klasgenoten omdat hij niet weet wat er van hem verwacht wordt.
Op het speciaal onderwijs is dit niet. Hij heeft op het regulier onderwijs gezeten en het lukt domweg niet, daarom maakt het voor ons ouders zo verdraaid moeilijk dat er echt niet geluisterd wordt naar dit soort verhalen. Je hart breekt als ouder, ook de mensen in de tweede kamer willen het beste voor hun kind, toch?
Het geschrevene is allemaal nog maar het topje van de ijsberg.
Nu heb ik hulp aan huis, ik kan met mijn vragen over zijn gedrag, verdriet etc terecht bij mensen die hiervoor geleerd hebben maar ook dit valt weg.
Vanaf dan zal ik, of eigenlijk mijn zoontje, alles zelf moeten doen.
Jeugdzorg valt weg, PGB valt weg, ambulante begeleiding valt weg, zoontje raakt meer en meer psychisch zo dusdanig in de bezuinigingsklem en dat slaat over op de verzorger.
En dat ben ik, zijn moeder.
Ik ben met al deze fantastische betrokken mensen binnen de hulpverlening, (waar juist de politiek zo beretrots op mag zijn) bezig, mijn zoontje zo’n dusdanig solide basis mee te geven.
Zodát hij straks als evenwichtige volwassene mét autisme, maar begaafd een eerlijke kans op een bestaan heeft. Zonder Wajong, dat zou een erg mooi uitgangspositie kunnen zijn.
Echter, is mijn gevoel van ‘hij heeft een kans op’ slaat enorm over in ‘zijn kansen zijn gekeerd’.
Met de huidige vormgegeven ontwikkelingen binnen het passend onderwijs zie ik nu een potentiele thuiszitter in mijn kind.
Hij zal volledig vastlopen en achterop raken, zijn (faal)angsten zúllen met grote waarschijnlijkheid aanzwellen.
Hij zál gaan onderpresteren omdat de tools en tijd die nodig zijn om een kind met een disharmonisch IQ goed te kunnen begeleiden, niet adequaat aan zijn onderwijsbehoefte zullen zijn.
Dan nog tot slot het volgende: ik ben een alleenstaande moeder, een rasoptimist en zie grote kansen voor mij liggen op de arbeidsmarkt.
Maar mijn arbeidstoekomst staat nu al te wankelen door de voorgenomen besluitvorming van dit kabinet.
Vrijwel elke ouder zal zijn of haar loopbaan moeten aanpassen aan dit soort gezinsomstandigheden, en als alleenstaande moeder telt dat dubbel. Het is een moeilijke opgave om de balans tussen werk en leven in je eentje in evenwicht te krijgen.
Noot: Mijn zoontje is (voor nu) niet geschikt voor welke vorm van opvang ook, dit is getoetst en gedocumenteerd in de praktijk bij een dagbehandelcentrum (medisch dagverblijf). Mocht hij uiteindelijk gedwongen worden door buitenstaande factoren (gemeente inzake wwb moeder) na school de opvang in te moeten, zal het thuis onhoudbaar worden, leiden tot uithuisplaatsing en voor mij als moeder is dit emotioneel niet uit te leggen.
Uiteindelijk zullen er enkel verliezers uit de strijd komen: zowel het kind als de moeder danwel de werkgever.
Feitelijk zal juist de overheid de grootste verliezer zijn omdat ik, als moeder met alle toenemende problemen een monster aan taken op mij ligt te wachten waardoor ik door de toenemende problematiek weer zal moeten teruggrijpen naar de bijstand.
Deze maatregel gaat heel veel problemen opleveren, voor duizenden en duizenden gezinnen in Nederland. Hetzij op korte, danwel langere termijn.
Ik hoop vurig op een reactie uwerzijds en voor nu alvast dank voor het lezen van mijn brief.
Hoogachtend,
petitie en fietsen tegen de bezuinigingen op passend onderwijs
Beste mensen,
Hieronder vraag ik aandacht voor een bijzondere actie tegen de bezuinigingen op passend onderwijs. De organisatoren vragen ook om samenwerking om de petitie en actie groter te maken. Wij ondersteunen deze actie van harte en houden jullie op de hoogte! Wij staan op 6 maart in de Amsterdam ArenA en hebben onze medewerking inmiddels toegezegd,(binnenkort meer info!) maar hiervoor geldt: hoe meer actie hoe beter!!
Hun bericht:
Wij staan op petitie.nl onder de naam stop de bezuinigingen op het passend onderwijs. Wij zijn een cluster 3 stichting in het oosten van het land genaamd ZML TWOG. Om te ageren tegen de bezuinigingen hebben wij de actie "niet voor niets op de fiets" in het leven geroepen, om zo op een ludieke wijze de aandacht van de media en de politiek te krijgen voor de bezuinigingen op passend onderwijs en de gevolgen er van.
Onze actie in het kort: we gaan vanaf 5 maart per tandems en fiets richting Den Haag fietsen. We starten rond 9.30 met fietsen vanuit Hengelo OV, Almelo en Neede, 200 km fietsen. Op 6 maart willen we met zoveel mogelijk mensen de laatste kilometers naar het Binnenhof afleggen. Rond 10.30 uur willen we arriveren op het Binnenhof. Ouders, scholen en organisaties die willen meefietsen kunnen zich opgeven via onze site en kunnen opstappen op een van de centrale opstappunten en/of op eigen gelegenheid naar het Binnenhof gaan. Ons ideaal plaatjes is: een Binnenhof vol tandems, driewielers, duo fietsen, maar ook gewone fietsen. Om 12.10 bieden we onze petities aan, aan Dhr. Boris van der Ham van D66.
Is het een idee dat we samen hier een grote actie van maken en dat jullie 6 maart om 12.10 uur aansluiten? Ik weet niet wat jullie al wel en/of niet geregeld hebben, maar het zou fijn zijn als zo veel mogelijk ouders (met of zonder hun kind, afhankelijk of het kind het aan kan en zelf wil) daadwerkelijk op tandems, enz. op het Binnenhof staan. Hoe groter en massaler deze actie, en ook die van jullie, hoe beter het bij de politiek aan komt en de media aandacht aan deze bezuinigingen wil besteden. Ook kunnen we elkaars acties bij elkaars contacten onder de aandacht brengen.
www.nietvoornietsopdefiets.nl
Hier onder meer info over onze actie.
Beste mensen,
Medewerkers van de stichting ZML TWOG fietsen op tandems naar het binnenhof. Met deze actie willen zij een duidelijk signaal afgeven richting de Tweede Kamer: De bezuinigingen op Passend Onderwijs zijn desastreus voor leerlingen in het Speciaal Onderwijs. Het starschot valt op 5 maart en het peloton zal op 6 maart op het Binnenhof finishen. Hiermee sluiten zij aan op de landelijke protestactie.
De metafoor van het fietsen met een tandem staat symbool voor de kernwaarden van het Speciaal Onderwijs: leerlingen voortdurend blijven motiveren om te participeren in onze maatschappij. Om dit doel te bereiken is wel de nodige begeleiding noodzakelijk. Begeleiding die in de knel komt door de bezuinigingsmaatregel.
Door de bezuinigingen gaan 6.000 banen in het speciaal onderwijs verloren. Het doel van Passend onderwijs is dat er meer leerlingen met een speciale behoefte naar het regulier onderwijs gaan. Klassen worden daardoor alleen maar groter. Leerlingen die eerder naar het speciaal onderwijs zouden gaan, moeten zich nu staande gaan houden binnen het reguliere onderwijs. Het reguliere onderwijs heeft niet de tijd of de middelen om deze kwetsbare groep op te vangen. Scholieren krijgen hierdoor niet de ondersteuning die ze nodig hebben, waardoor steeds meer jeugdigen voortijdig de school zullen verlaten met alle gevolgen van dien.
Met deze actie strijden we voor de belangen van onze leerlingen en hun ouders/verzorgers. Niet alleen voor de leerlingen in het speciaal onderwijs is het zorgelijk dat er bezuinigd wordt, ook voor leerlingen in het regulier onderwijs is dit een potentiele ramp.
De medewerkers van de Stichting ZML TWOG roepen alle scholen (in het regulier en speciaal onderwijs) en alle bezorgde ouders op om de petitie te ondertekenen en mee te fietsen naar Den Haag. Via de website www.nietvoornietsopdefiets.nl staat meer informatie over deze actie. Hier kan ook de petitie worden ondertekend en worden aangemeld voor de tocht. Ook vindt u daar een link naar onze Twitter en Facebook.
Met vriendelijk groeten,
Het actie comité niet voor niets op de fiets.
P.a. Europastraat 50-a1
7622 KG Borne
info@twog.nl
klik hier
Hieronder vraag ik aandacht voor een bijzondere actie tegen de bezuinigingen op passend onderwijs. De organisatoren vragen ook om samenwerking om de petitie en actie groter te maken. Wij ondersteunen deze actie van harte en houden jullie op de hoogte! Wij staan op 6 maart in de Amsterdam ArenA en hebben onze medewerking inmiddels toegezegd,(binnenkort meer info!) maar hiervoor geldt: hoe meer actie hoe beter!!
Hun bericht:
Wij staan op petitie.nl onder de naam stop de bezuinigingen op het passend onderwijs. Wij zijn een cluster 3 stichting in het oosten van het land genaamd ZML TWOG. Om te ageren tegen de bezuinigingen hebben wij de actie "niet voor niets op de fiets" in het leven geroepen, om zo op een ludieke wijze de aandacht van de media en de politiek te krijgen voor de bezuinigingen op passend onderwijs en de gevolgen er van.
Onze actie in het kort: we gaan vanaf 5 maart per tandems en fiets richting Den Haag fietsen. We starten rond 9.30 met fietsen vanuit Hengelo OV, Almelo en Neede, 200 km fietsen. Op 6 maart willen we met zoveel mogelijk mensen de laatste kilometers naar het Binnenhof afleggen. Rond 10.30 uur willen we arriveren op het Binnenhof. Ouders, scholen en organisaties die willen meefietsen kunnen zich opgeven via onze site en kunnen opstappen op een van de centrale opstappunten en/of op eigen gelegenheid naar het Binnenhof gaan. Ons ideaal plaatjes is: een Binnenhof vol tandems, driewielers, duo fietsen, maar ook gewone fietsen. Om 12.10 bieden we onze petities aan, aan Dhr. Boris van der Ham van D66.
Is het een idee dat we samen hier een grote actie van maken en dat jullie 6 maart om 12.10 uur aansluiten? Ik weet niet wat jullie al wel en/of niet geregeld hebben, maar het zou fijn zijn als zo veel mogelijk ouders (met of zonder hun kind, afhankelijk of het kind het aan kan en zelf wil) daadwerkelijk op tandems, enz. op het Binnenhof staan. Hoe groter en massaler deze actie, en ook die van jullie, hoe beter het bij de politiek aan komt en de media aandacht aan deze bezuinigingen wil besteden. Ook kunnen we elkaars acties bij elkaars contacten onder de aandacht brengen.
www.nietvoornietsopdefiets.nl
Hier onder meer info over onze actie.
Beste mensen,
Medewerkers van de stichting ZML TWOG fietsen op tandems naar het binnenhof. Met deze actie willen zij een duidelijk signaal afgeven richting de Tweede Kamer: De bezuinigingen op Passend Onderwijs zijn desastreus voor leerlingen in het Speciaal Onderwijs. Het starschot valt op 5 maart en het peloton zal op 6 maart op het Binnenhof finishen. Hiermee sluiten zij aan op de landelijke protestactie.
De metafoor van het fietsen met een tandem staat symbool voor de kernwaarden van het Speciaal Onderwijs: leerlingen voortdurend blijven motiveren om te participeren in onze maatschappij. Om dit doel te bereiken is wel de nodige begeleiding noodzakelijk. Begeleiding die in de knel komt door de bezuinigingsmaatregel.
Door de bezuinigingen gaan 6.000 banen in het speciaal onderwijs verloren. Het doel van Passend onderwijs is dat er meer leerlingen met een speciale behoefte naar het regulier onderwijs gaan. Klassen worden daardoor alleen maar groter. Leerlingen die eerder naar het speciaal onderwijs zouden gaan, moeten zich nu staande gaan houden binnen het reguliere onderwijs. Het reguliere onderwijs heeft niet de tijd of de middelen om deze kwetsbare groep op te vangen. Scholieren krijgen hierdoor niet de ondersteuning die ze nodig hebben, waardoor steeds meer jeugdigen voortijdig de school zullen verlaten met alle gevolgen van dien.
Met deze actie strijden we voor de belangen van onze leerlingen en hun ouders/verzorgers. Niet alleen voor de leerlingen in het speciaal onderwijs is het zorgelijk dat er bezuinigd wordt, ook voor leerlingen in het regulier onderwijs is dit een potentiele ramp.
De medewerkers van de Stichting ZML TWOG roepen alle scholen (in het regulier en speciaal onderwijs) en alle bezorgde ouders op om de petitie te ondertekenen en mee te fietsen naar Den Haag. Via de website www.nietvoornietsopdefiets.nl staat meer informatie over deze actie. Hier kan ook de petitie worden ondertekend en worden aangemeld voor de tocht. Ook vindt u daar een link naar onze Twitter en Facebook.
Met vriendelijk groeten,
Het actie comité niet voor niets op de fiets.
P.a. Europastraat 50-a1
7622 KG Borne
info@twog.nl
klik hier
vrijdag 17 februari 2012
blog sirius april over de wmo
Een heel helder blog van Sirius April over de WMO. Gemeenten krijgen ook te maken met de overgang van Jeugdzorg en PGB (AWBZ begeleiding en kortdurend verblijf). Er moet een goed alternatief komen voor mensen die de regie over hun zorg niet willen verliezen. Amsterdam en Tilburg zijn gemeenten die een eigen PGB willen. Het is te hopen dat er meer gemeenten 'over de dam' komen! April is erg actief in gemeente Nijmegen. Zij vraagt o.a. aandacht voor mensen die hun zorg en zelfstandigheid goed geregeld hebben. Wonen en zorg zijn nu goed op orde maar hoe moet dat straks. Zij doet daar verslag van op haar blog. Ik ga ook contact opnemen met de gemeente. Per Saldo heeft een voorbeeldbrief gemaakt op de site en je kunt verslag doen van de reacties. Ik laat het weten hoe het gaat bij ons in de gemeente Diemen. Ik vraag ook aandacht voor de groep mensen met autisme en adhd. Voor hen is het ook belangrijk dat de zorg blijft zoals die is, en de eigen regie gewaarborgd is. Ik ga ook op 5 maart naar een gesprek met de staats (via NVA en Per Saldo). Lees hier het blog van April klik hier
digitaal demonstreren 6 maart tegen bezuinigingen passend onderwijs
Ouders van kinderen met een beperking kunnen vaak niet zomaar de bus pakken naar de Amsterdam ArenA om te protesteren tegen de bezuinigingen op Passend Onderwijs. Ze willen wel maar moeten er zijn voor hun kind en/of kunnen moeilijk de zorg even uit handen geven. De BOSK heeft hier een unieke oplossing voor gevonden. Kunt u niet komen maar staat u wel achter het protest klik dan op de link van BOSK en volg de aanwijzingen. Opdat ook jouw stem gehoord wordt! klik hier
donderdag 16 februari 2012
petitie tegen bezuinigingen passend onderwijs
Al 629 handtekeningen! Maar dat moeten er natuuslijk nog veel veel meer worden. Teken de petitie tegen de bezuinigingen op passend onderwijs vandaag nog! klik hier
uitkomsten enquete LOBO, NKO en Ouders & COO
Vorige week hebben Lobo, NKO, en Ouders & coo een petitie aangeboden aan de tweede kamer. Er is een achterbanraadpleging geweest en op basis daarvan zijn aanbevelingen gedaan om het wetsvoorstel passend onderwijs te wijzigen, opdat de positie van ouders wordt verbeterd. Zie hier de site met onderaan de pagina een link naar het stuk klik hier
woensdag 15 februari 2012
dinsdag 14 februari 2012
Nieuwsuur leven langs de zijlijn
In Nieuwsuur een item (start 33:50) over de WWNV. Twee mensen met een fysieke beperking, w.o. de voorzitter van de belangenvereniging TOOON, vertellen over denken in mogelijkheden, wat ze zelf hun hele leven al doen. De WWNV is een in goede bedoelingen verpakte bezuiniging. Deze mensen willen graag werken maar het wordt door de maatschappij erg moeilijk gemaakt. Er is meer voor nodig om mensen hun mogelijkheden te laten ontplooien op het werk bijv. Het is voor werkgevers nog niet aantrekkelijk.Ook verdwijnen randvoorwaarden, als je geen PGB hebt moet je immers maar afwachten hoe laat de thuiszorg je uit je bed haalt. Er is een mentaliteitsverandering nodig om de wet te doen slagen. klik hier 33:50
brandpunt ingrijpen achter de voordeur
In Brandpunt een reportage over Eric Gerritsen, directeur Jeugdzorg Amsterdam. Hij doet soms harde, controversiele uitspraken. Zo wil hij licht verstandelijk gehandicapten zonodig verplicht aan de prikpil, dat verslaafde moeders hun kind afstaan na de geboorte, en broertjes en zusjes van criminelen verplicht onder toezicht van jeugdzorg stellen. Wat is goed ouders een tweede, derde kans geven en stimuleren of preventief ingrijpen? klik hier
tv uitzending 5 op 2 over gevaren passend onderwijs
Voorzitter AOB, een leerkracht s.o. met ruime ervaring, en een onderzoeksjournalist debatteren over de nadelige gevolgen van de bezuinigingen op passend onderwijs. Geschiedenis, gewoon of speciaal onderwijs en het gevaar van agressie. Ook een leerkracht die van speciaal naar regulier onderwijs is overgegaan en Anda, moeder van Niels en Balans-vrijwilligster, praten mee. Hoe is het als je kind overprikkeld raakt en hoe moet dat straks in een grote klas? De gevolgens zullen zowel voor de instromers van s.o. als de kinderen zonder diagnose gigantisch zijn klik hier
rtl-nieuws gang naar de rechter ggzpatienten
RTL nieuws heeft een item over de geplande eigen bijdrage ggz en de gang naar de rechter klik hier op 17.57
naar de rechter GGZ eigen bijdrage
Het landelijk platform GGZ stapt met enkele patienten naar de rechter vanwege discriminatie. Er wordt onderscheid gemaakt tussen patienten met somatische en psychische klachten. Ondertussen weigert Achmea de eigen bijdrage te innen. klik hier
Trouw-blogs Valentijn de liefde voor je kind met een beperking
Beste mensen, ik heb op Trouw een blog gemaakt over de liefde voor je kind met een beperking en de angst voor het verliezen van goede hulp en begeleidingkllik hier
maandag 13 februari 2012
nieuwe petitie tegen bezuinigingen passend onderwijs
Operatie Dalmatier, een van de ouderinitiatieven passend onderwijs binnen het netwerk landelijke ouderinitiatieven, heeft een petitie gemaakt tegen de bezuinigingen passend onderwijs. Hierbij vragen we jullie handtekening. Ouders willen graag een volwaardige educatieve partner zijn als het gaat om ondersteuning en zorg van hun kinderen. De ouderpositie is in het Wetsvoorstel nog helemaal niet geregeld.
Geef ouders instemmingsrecht als het kind geplaatst moet worden op een andere school dan de aanmelding
Stel objectieve criteria op voor basiszorg en indicatiestelling
Ouders moeten instemmen met het ontwikkelingsperspectief (voorheen handelingsplan)
Ouders moeten een second opinion kunnen laten doen
Zorg voor een landelijke geschillencommissie
Geef speciaal onderwijs een passende plek in het samenwerkingsverband
Geef ondersteuningplanraad serieuze bevoegdheden.
We hebben nu nog kans om onze stem luid en duidelijk te laten horen.
Steun daarom deze petitie!
klik hier
Geef ouders instemmingsrecht als het kind geplaatst moet worden op een andere school dan de aanmelding
Stel objectieve criteria op voor basiszorg en indicatiestelling
Ouders moeten instemmen met het ontwikkelingsperspectief (voorheen handelingsplan)
Ouders moeten een second opinion kunnen laten doen
Zorg voor een landelijke geschillencommissie
Geef speciaal onderwijs een passende plek in het samenwerkingsverband
Geef ondersteuningplanraad serieuze bevoegdheden.
We hebben nu nog kans om onze stem luid en duidelijk te laten horen.
Steun daarom deze petitie!
klik hier
column Suzasn de aanhouder wint
Vaak worden aanvragen voor een PGB afgewezen en voelt dat heel onterecht. Lang niet altijd zijn de redenen voor afwijzing gegrond. Het kan dan zeker de moeite lonen om in beroep te gaan, al vergt dat veel uithoudingsvermogen en energie. Lees de column van Suzan hier
vrijdag 10 februari 2012
eigen bijdrage ggz treft ook lichamelijk zieke patienten
Een uitstekend opiniestuk waarin duidelijk gemaakt wordt dat de eigen bijdrage ggz ook gevolgen heeft voor lichamelijk zieke patienten klik hier
nieuw boek Hoe kan ik verbranden van mijn kind voorkomen? Door niet in de zon te gaan zitten
(Lees dit als een cynisch commentaar van mij als reactie op het boek van Laura Batstra Hoe voorkom ik ADHD Door de diagnose niet te stellen)
Beste mensen,
Al een tijdje zat het in het hoofd, maar nu heb ik dan toch de stap durven nemen. Ik ben van plan een boek te schrijven. De titel heb ik al: hoe kun je verbranden van je kind voorkomen? Door niet in de zon te gaan zittten!
Ik weet het, een gevoelig onderwerp, waar de meningen zeker over verdeeld zijn. Maar helaas is het zo dat de diagnose verbranden maar al te snel gesteld wordt. Kinderen waarvan je zegt ach, een gezond kleurtje in de zomer, worden door deskundigen maar al te snel als verbrand aangemerkt. Met alle gevolgen van dien. Het gaat zelfs zover dat ik denk: mogen kinderen kinderen niet meer een beetje van kleur veranderen? Accepteren we de jeuk en vellen niet meer? Dit alles is toch heel gezond? Vroeger verkleurde iedereen in de zomer, van rood naar bruin. Dat vond iedereen maar gewoon. Het hoorde bij het leven. Veel mensen hadden in hun gezin wel een kind wat wat sneller van kleur verschoot. Oma's hadden daar altijd wel een goed middeltje tegen.
Tegenwoordig wordt het allemaal maar geproblimatiseerd. En daar speelt de zonnebrandcreme-industrie maar al te graag op in. Middels reclame worden u smeerseltjes aangeraden waarvan het nut helemaal niet bewezen is. Het is niet bewezen dat kinderen daardoor beter functioneren. Ik durf te stellen dat de werkzaamheid van dergelijke middelen, met al hun factors, nihil is. Om nog maar niet te spreken van de after-sun producten. Ze beweren het jeuken tegen te gaan, nu niets is minder waar. Het is de industrie die deze handel in stand wil houden en die inspeelt op de gevoelens en gedachten van ouders. Laat u toch niets wijsmaken.
Ik geef in dit boek antwoord op drie vragen. 1. Is het verbranden van de huid erfelijk? Wordt je geboren met een gevoelige huid?
2. Is verbranden een diagnose?
3. Is het raadzaam uw kind bloot te stellen aan de zon.
Beste mensen het antwoord op deze vragen is driemaal NEE
Het verbranden in de zon is veelal een gevolg van het onbezonnen blootstellen van kinderen aan het zonlicht. Een gevoelige huid wordt u aangepraat. Dit begint al bij de kraamverzorgster die ongeparfumeerde zalf, poeder, en wasmiddel aanpraat want oh oh oh het kind heeft een gevoelige huid. Kinderen met rood haar zouden ook een gevoelige huid hebben wordt beweerd. Allemaal onzin! Wel speelt opvoeding een zeer belangrijke rol. Ouders gaan onder de parosol met hun buren, familie of vrienden zitten te bbq en onder het genot van een pilsje of een wijntje en wat doen ze? Ze laten hun kroost onbekommerd de hele dag in de zon spelen! Of ze trekken er al vroeg in de ochtend op uit om naar het strand te gaan, hun kinderen dik in te smeren, om vervolgens zandkastelen met het kind te bouwen of te gaan zwemmen in de felle zon. Ze denken dan het kind te beschermen, maar zoals gezegd helpen al die cremes niet!
Leerkrachten trekken er met de kinderen op uit om naar buiten te gaan. Ik zeg dan op mijn beurt: wat is er mis met de kinderen binnen te gaan knutselen?
En is het kind dan eenmaal verbrand dan maken we er meteen een probleem van. We beginnen wederom te smeren, ditmaal met aftersun producten. Ha! De fabrikanten lachen in hun vuistje!
Dit brengt mij op de tweede vraag of verbranden een diagnose is. Ik zeg we moeten accepteren dat het een onderdeel is van de maatschappij. Ik pleit er in mijn boek voor dat we de term verbranden veranderen in verkleuren, want dat geeft de inhoud veel beter weer. En wat mijn beste mensen, is er nu tegen een beetje verkleuring? Moeten kinderen blootgesteld worden aan de zon? Er zou veel meer geinvesteerd moeten worden in middelen om de zon tegen te gaan. Als iedereen om te beginnen hun kind binnen zou houden uit bescherming tegen de zon zou er al veel gewonnen zijn. Waarom wordt de zon in zo'n groot daglicht gezien?
Ik vind de zon eerlijk gezegd nogal overgewaardeerd. Wat is er mis met schaduw. Met de grijze luchten in de herfst? We moeten rolluiken voor onze ramen plaatsen, de gordijnen dichtdoen. Het moet weer gangbaar worden dat mensen met een parassol over straat gaan. Door eenvoudigweg niet in de zon te gaan zitten is er geen kans voor verbranden. Een gezonde verantwoordelijke opvoeding zonder zonnebrandscreme en leerkrachten die weer staan voor hun taak doen de rest!
Beste mensen, ik heb mijzelf een jaar de tijd gegeven voor het schrijven van dit belangrijke boek! U begrijpt dat ik nog een hoop research te doen heb. En het is wellicht gek om te zeggen maar ik word soms gehinderd door mijn kennis. Ik word in mijn strijd tegen de zonnebrandcrememaffia gesteund door de sekte Rain against Sunshine die de opbrengsten van de collectes belangeloos aan mij ter beschikking stellen. U zult vast nog van hen horen wat zij delen overal in het land gratis parassols uit.
Miek Wijnbergen
Platform Verontruste Ouders
Beste mensen,
Al een tijdje zat het in het hoofd, maar nu heb ik dan toch de stap durven nemen. Ik ben van plan een boek te schrijven. De titel heb ik al: hoe kun je verbranden van je kind voorkomen? Door niet in de zon te gaan zittten!
Ik weet het, een gevoelig onderwerp, waar de meningen zeker over verdeeld zijn. Maar helaas is het zo dat de diagnose verbranden maar al te snel gesteld wordt. Kinderen waarvan je zegt ach, een gezond kleurtje in de zomer, worden door deskundigen maar al te snel als verbrand aangemerkt. Met alle gevolgen van dien. Het gaat zelfs zover dat ik denk: mogen kinderen kinderen niet meer een beetje van kleur veranderen? Accepteren we de jeuk en vellen niet meer? Dit alles is toch heel gezond? Vroeger verkleurde iedereen in de zomer, van rood naar bruin. Dat vond iedereen maar gewoon. Het hoorde bij het leven. Veel mensen hadden in hun gezin wel een kind wat wat sneller van kleur verschoot. Oma's hadden daar altijd wel een goed middeltje tegen.
Tegenwoordig wordt het allemaal maar geproblimatiseerd. En daar speelt de zonnebrandcreme-industrie maar al te graag op in. Middels reclame worden u smeerseltjes aangeraden waarvan het nut helemaal niet bewezen is. Het is niet bewezen dat kinderen daardoor beter functioneren. Ik durf te stellen dat de werkzaamheid van dergelijke middelen, met al hun factors, nihil is. Om nog maar niet te spreken van de after-sun producten. Ze beweren het jeuken tegen te gaan, nu niets is minder waar. Het is de industrie die deze handel in stand wil houden en die inspeelt op de gevoelens en gedachten van ouders. Laat u toch niets wijsmaken.
Ik geef in dit boek antwoord op drie vragen. 1. Is het verbranden van de huid erfelijk? Wordt je geboren met een gevoelige huid?
2. Is verbranden een diagnose?
3. Is het raadzaam uw kind bloot te stellen aan de zon.
Beste mensen het antwoord op deze vragen is driemaal NEE
Het verbranden in de zon is veelal een gevolg van het onbezonnen blootstellen van kinderen aan het zonlicht. Een gevoelige huid wordt u aangepraat. Dit begint al bij de kraamverzorgster die ongeparfumeerde zalf, poeder, en wasmiddel aanpraat want oh oh oh het kind heeft een gevoelige huid. Kinderen met rood haar zouden ook een gevoelige huid hebben wordt beweerd. Allemaal onzin! Wel speelt opvoeding een zeer belangrijke rol. Ouders gaan onder de parosol met hun buren, familie of vrienden zitten te bbq en onder het genot van een pilsje of een wijntje en wat doen ze? Ze laten hun kroost onbekommerd de hele dag in de zon spelen! Of ze trekken er al vroeg in de ochtend op uit om naar het strand te gaan, hun kinderen dik in te smeren, om vervolgens zandkastelen met het kind te bouwen of te gaan zwemmen in de felle zon. Ze denken dan het kind te beschermen, maar zoals gezegd helpen al die cremes niet!
Leerkrachten trekken er met de kinderen op uit om naar buiten te gaan. Ik zeg dan op mijn beurt: wat is er mis met de kinderen binnen te gaan knutselen?
En is het kind dan eenmaal verbrand dan maken we er meteen een probleem van. We beginnen wederom te smeren, ditmaal met aftersun producten. Ha! De fabrikanten lachen in hun vuistje!
Dit brengt mij op de tweede vraag of verbranden een diagnose is. Ik zeg we moeten accepteren dat het een onderdeel is van de maatschappij. Ik pleit er in mijn boek voor dat we de term verbranden veranderen in verkleuren, want dat geeft de inhoud veel beter weer. En wat mijn beste mensen, is er nu tegen een beetje verkleuring? Moeten kinderen blootgesteld worden aan de zon? Er zou veel meer geinvesteerd moeten worden in middelen om de zon tegen te gaan. Als iedereen om te beginnen hun kind binnen zou houden uit bescherming tegen de zon zou er al veel gewonnen zijn. Waarom wordt de zon in zo'n groot daglicht gezien?
Ik vind de zon eerlijk gezegd nogal overgewaardeerd. Wat is er mis met schaduw. Met de grijze luchten in de herfst? We moeten rolluiken voor onze ramen plaatsen, de gordijnen dichtdoen. Het moet weer gangbaar worden dat mensen met een parassol over straat gaan. Door eenvoudigweg niet in de zon te gaan zitten is er geen kans voor verbranden. Een gezonde verantwoordelijke opvoeding zonder zonnebrandscreme en leerkrachten die weer staan voor hun taak doen de rest!
Beste mensen, ik heb mijzelf een jaar de tijd gegeven voor het schrijven van dit belangrijke boek! U begrijpt dat ik nog een hoop research te doen heb. En het is wellicht gek om te zeggen maar ik word soms gehinderd door mijn kennis. Ik word in mijn strijd tegen de zonnebrandcrememaffia gesteund door de sekte Rain against Sunshine die de opbrengsten van de collectes belangeloos aan mij ter beschikking stellen. U zult vast nog van hen horen wat zij delen overal in het land gratis parassols uit.
Miek Wijnbergen
Platform Verontruste Ouders
persbericht scientology n.a.v. boek Batstra
N.a.v. het aankomende boek van Laura Batstra hierbij een persbericht van Scientology. Daar is een heel enge beweging aan gekoppeld die ten strijde trekt tegen psychiatrie. Waarschuwing: dit kan schokkend zijn en wil je je niet laten beledigen klik dan de link niet aan. Ook kan een teiltje in de buurt raadzaam zijn voor het geval je over je nek gaat!
klik hier
klik hier
persbericht Suzan Gera Karin n.a.v. Batsta e.a.
In een persbericht reageren Suzan, Gera en Karin op het aankomende boek van Laura Batstra en te verwachten reacties die dat gaat geven. En tevens op bovenstaand persbericht van de scientology strijd tegen psychiatrie. Suzan, Gera, en Karin zijn deskundig op het gebied van ADHD. Zowel professioneel als in hun dagelijkse leven.
Heel goed dat zij reageren op deze ongein! Zij tippen tevens een angst van mij aan. Namelijk angst dat mensen die in het begintraject staan, net voor in of na de diagnose en die beinvloed kunnen worden door zo'n mevrouw Batstra. Die daardoor hulp en begeleiding uit de weg gaan en daarmee niet bijdragen aan de levenskwaliteit van hun kind. Die de problemen gaan ontkennen of afzwakken. We horen allemaal volwassenen die die diagnose krijgen verzuchten: had ik het maar eerder geweten, wat een verschil maakt medicatie, het had zoveel leed kunnen voorkomen. Mensen die in het begintraject staan zijn onzeker en vatbaar voor de sprookjes van Batstra. Eens te meer een reden waarom we hier tegen moeten ageren!
klik hier
Heel goed dat zij reageren op deze ongein! Zij tippen tevens een angst van mij aan. Namelijk angst dat mensen die in het begintraject staan, net voor in of na de diagnose en die beinvloed kunnen worden door zo'n mevrouw Batstra. Die daardoor hulp en begeleiding uit de weg gaan en daarmee niet bijdragen aan de levenskwaliteit van hun kind. Die de problemen gaan ontkennen of afzwakken. We horen allemaal volwassenen die die diagnose krijgen verzuchten: had ik het maar eerder geweten, wat een verschil maakt medicatie, het had zoveel leed kunnen voorkomen. Mensen die in het begintraject staan zijn onzeker en vatbaar voor de sprookjes van Batstra. Eens te meer een reden waarom we hier tegen moeten ageren!
klik hier
waarschuwing boek Laura Batstra Hoe voorkom ik ADHD
Laura Batstra, de vrouw die een kruistocht is begonnen tegen de diagnose ADHD via diverse media, laat weer van zich horen. Dit keer heeft ze een boek geschreven wat medio Maart uitkomt. De titel doet je al huiveren: Hoe voorkom je ADHD? Door de diagnose niet te stellen.
Uit de boekbeschrijving: Is ADHD een ziekte? Word je met ADHD geboren? Helpt medicatie in alle gevallen een kind beter functioneren? Het antwoord is drie keer NEE! Het is vaak niet nodig dat kinderen in het psychiatrisch circuit terecht komen en vaak ook beter voor ze.
Batstra weet wederom veel ouders te kwetsen en te beledigen. Reken maar dat straks een storm komt van reacties, ik voorspel al bijv. de Winter, van mensen die het er roerend mee eens zijn. De pianolerares scoort ook hoge ogen (Volkskrant). Bij tijd en wijle is het erg populair om te roepen dat ADHD overgedianosticeerd wordt, dat mensen weer gewoon moeten opvoeden, dat er teveel geproblimatiseerd wordt, dat ADHD een mediahype is...Een van de redenen dat ik aandacht aan het boek besteed. Dat je maar vast gewaarschuwd bent.
Om antwoord te geven op de drie vragen: Ja ADHD is een serieuze stoornis die een goede behandeling en begeleiding vergt. En dan bedoel ik niet alleeen medicatie. 2. Ja heel veel kinderen worden met ADHD geboren. Het overgrote merendeel. Omgevingsfactoren kunnen een rol spelen, met name voor wat de ernst van de klachten betreft, en nee die heb je niet altijd in de hand. Als papa en/of mama ook ADHD heeft of er zijn broertjes en zusjes met de stoornis kan structuur geven bijv. lastig zijn. Ook zijn er steeds meer onderzoeken. Zo hoorde ik laatst nog dat een narcose van invloed kan zijn. Een slechte opvoeding zoals Batstra roept kan ik me niet voorstellen want als een kind ADHD heeft ga je als eerste naar je opoeding kijken en ga je structuur geven. Het is wel weer zo dat hulp bij een opvoeding waaraan hoge eisen gesteld worden een gunstige invloed heeft maar hee...dan eerst een diagnose en daarmee de juiste hulp en begeleiding.
En ja goed ingestelde medicatie kan een behoorlijk verschil maken op het functioneren van mensen met ADHD. Het kan ook voorkomen dat men na andere middelen gaat zoeken om eindelijk eens rust te krijgen in het hoofd. En zijn de nadelen groter dan de voordelen dan moet men kijken naar de dosis, tijdstip inname kortom instellen. Er zijn ook kinderen die het zonder medicatie redden maar als het helpt beter te functioneren (wat meestal zo is) kies je daar als ouder meestal voor.
Ik vind het heel kwaadaardig mensen als Batstra. Je kunt op twee manieren erop reageren. Of, wat ik hoop dat veel ouders lukt, helemaal niet met andere woorden negeren. Helaas worden we vaak wel gedwongen tot een reactie alleen al omdat we reacties uit de omgeving krijgen!
Of we kunnen reageren door er dwars tegenin te gaan. Bedenk zelf maar wat het beste bij je past en wat je gevoel zegt.
Er zijn zeker mensen die reageren, zie ook onderstaand bericht. Ik heb al veel psychiaters benaderd dat ze weten dat het boek eraan komt, en ik hoop en verwacht dat zij ook een gepaste reactie zullen geven. Ook Balans en Impuls heb ik op de hoogte gesteld. Ik denk dat er ook een column van Suzan zit aan te komen. Volgens mij is die pen al ontzettend heet.Ik houd jullie uiteraard op de hoogte van de reacties. Op de site van de Volkskrant is het al mogelijk commentaar op het boek te geven, wat ik reeds gedaan heb ookal is het boek nog niet uit. Ook Susan en Gera en Karin hebben een eigen persbericht gemaakt (zie onderstaande). Dus mocht je nu al koken, aarzel niet, hierbij de link
klik hier
Anne-Miek Wijnbergen
Uit de boekbeschrijving: Is ADHD een ziekte? Word je met ADHD geboren? Helpt medicatie in alle gevallen een kind beter functioneren? Het antwoord is drie keer NEE! Het is vaak niet nodig dat kinderen in het psychiatrisch circuit terecht komen en vaak ook beter voor ze.
Batstra weet wederom veel ouders te kwetsen en te beledigen. Reken maar dat straks een storm komt van reacties, ik voorspel al bijv. de Winter, van mensen die het er roerend mee eens zijn. De pianolerares scoort ook hoge ogen (Volkskrant). Bij tijd en wijle is het erg populair om te roepen dat ADHD overgedianosticeerd wordt, dat mensen weer gewoon moeten opvoeden, dat er teveel geproblimatiseerd wordt, dat ADHD een mediahype is...Een van de redenen dat ik aandacht aan het boek besteed. Dat je maar vast gewaarschuwd bent.
Om antwoord te geven op de drie vragen: Ja ADHD is een serieuze stoornis die een goede behandeling en begeleiding vergt. En dan bedoel ik niet alleeen medicatie. 2. Ja heel veel kinderen worden met ADHD geboren. Het overgrote merendeel. Omgevingsfactoren kunnen een rol spelen, met name voor wat de ernst van de klachten betreft, en nee die heb je niet altijd in de hand. Als papa en/of mama ook ADHD heeft of er zijn broertjes en zusjes met de stoornis kan structuur geven bijv. lastig zijn. Ook zijn er steeds meer onderzoeken. Zo hoorde ik laatst nog dat een narcose van invloed kan zijn. Een slechte opvoeding zoals Batstra roept kan ik me niet voorstellen want als een kind ADHD heeft ga je als eerste naar je opoeding kijken en ga je structuur geven. Het is wel weer zo dat hulp bij een opvoeding waaraan hoge eisen gesteld worden een gunstige invloed heeft maar hee...dan eerst een diagnose en daarmee de juiste hulp en begeleiding.
En ja goed ingestelde medicatie kan een behoorlijk verschil maken op het functioneren van mensen met ADHD. Het kan ook voorkomen dat men na andere middelen gaat zoeken om eindelijk eens rust te krijgen in het hoofd. En zijn de nadelen groter dan de voordelen dan moet men kijken naar de dosis, tijdstip inname kortom instellen. Er zijn ook kinderen die het zonder medicatie redden maar als het helpt beter te functioneren (wat meestal zo is) kies je daar als ouder meestal voor.
Ik vind het heel kwaadaardig mensen als Batstra. Je kunt op twee manieren erop reageren. Of, wat ik hoop dat veel ouders lukt, helemaal niet met andere woorden negeren. Helaas worden we vaak wel gedwongen tot een reactie alleen al omdat we reacties uit de omgeving krijgen!
Of we kunnen reageren door er dwars tegenin te gaan. Bedenk zelf maar wat het beste bij je past en wat je gevoel zegt.
Er zijn zeker mensen die reageren, zie ook onderstaand bericht. Ik heb al veel psychiaters benaderd dat ze weten dat het boek eraan komt, en ik hoop en verwacht dat zij ook een gepaste reactie zullen geven. Ook Balans en Impuls heb ik op de hoogte gesteld. Ik denk dat er ook een column van Suzan zit aan te komen. Volgens mij is die pen al ontzettend heet.Ik houd jullie uiteraard op de hoogte van de reacties. Op de site van de Volkskrant is het al mogelijk commentaar op het boek te geven, wat ik reeds gedaan heb ookal is het boek nog niet uit. Ook Susan en Gera en Karin hebben een eigen persbericht gemaakt (zie onderstaande). Dus mocht je nu al koken, aarzel niet, hierbij de link
klik hier
Anne-Miek Wijnbergen
donderdag 9 februari 2012
blog guppyrob Belang Eigen Regie PGB
Guppyrob legt in zijn blog goed uit waarom eigen regie zo verschrikkelijk belangrijk isklik hier Ook het belang van eigen regie uitleggen aan de hand van jouw persoonlijke ervaringen? Mail m.wijnbergen1@chello.nl en we plaatsen het op het blog!
veranderingen PGB en vergoedingsregeling op een rij
De Nationale Zorggids heeft de veranderingen voor het PGB en de vergoedingsregeling persoonlijke zorg goed op een rijtje gezet. klik hier
komt 6 maar naar de Arena Staking bezuinigingen Passend Onderwijs
Iedereen die tegen de bezuinigingen is op Passend Onderwijs komt allen 6 maart a.s. naar de Arena Amsterdam. Geen voetbal dit keer, maar een landelijke staking. Schoolbesturen, leerkrachten, maar vooral ook ouders zijn van harte welkom! Laten we massaal NEE roepen tegen de voorstellen van Van Bijsterveldt en consorten (Elias, Beertema e.a.)klik hier
dinsdag 7 februari 2012
ouderpetitie passend onderwijs aangeboden
Niet echt verrassende uitkomsten, behalve dan dat een kleine meerderheid voor de afschaffing van het rugzaksysteem is. klik hier
maandag 6 februari 2012
column suzan Spiegelen
Een mooie column van Suzan. Ik zeg maar een ding en dat is dat deze kinderen trots kunnen zijn op hun mama. Door het invoeren van passend onderwijs zullen leerkrachten en directie meer en beter moeten omgaan met verschillen. Dat wordt nog een lange weg voor Chef...klik hier
staking tegen bezuinigingen op passend onderwijs
De bonden hebben gezamenlijk besloten tot een landelijke staking op 6 maart a.s. Primair, Voortgezet, Speciaal Onderwijs en het MBO, leerkrachten besturen maar natuurlijk ook ouders. Veel ouders hopen we want deze bezuinigingen hebben zeer nadelige gevolgen voor ons kroost! Zegt het voort en we houden jullie uiteraard op de hoogte zodra er meer nieuws is. Voor meer info kijk op de site van de AOB via deze link
Meld je zorg ervaringen met de inspectie voor Gezondheidszorg
Meld uw ervaringen met de Inspectie voor de Gezondheidszorg!
De Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) heeft als taak de volksgezondheid te bevorderen door effectieve handhaving van de kwaliteit van zorg, preventie en medische producten. Op dit moment ligt de kwaliteit van de dienstverlening van de inspectie onder vuur. Het Tros-programma Radar is samen met de Nationale Ombudsman een meldpunt gestart om ervaringen van mensen met de inspectie te bundelen. Het Landelijk Platform GGz sluit zich aan bij deze actie en richt zich vooral op de rol van de inspectie in de geestelijke gezondheidszorg.
Heeft u een klacht vanuit de geestelijke gezondheidszorg ingediend bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg, vult u dan s.v.p. de enquête op www.meldjezorg.nl in over uw ervaringen met de inspectie. Het LPGGz zal de antwoorden bundelen in een rapport. U kunt de enquête invullen tot en met 1 april.
Www.meldjezorg.nl is een website van het Landelijk Platform GGz waar mensen vragen of klachten over de veranderingen in de ggz, verslavingszorg en maatschappelijke opvang kunnen melden.
klik hier
De Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) heeft als taak de volksgezondheid te bevorderen door effectieve handhaving van de kwaliteit van zorg, preventie en medische producten. Op dit moment ligt de kwaliteit van de dienstverlening van de inspectie onder vuur. Het Tros-programma Radar is samen met de Nationale Ombudsman een meldpunt gestart om ervaringen van mensen met de inspectie te bundelen. Het Landelijk Platform GGz sluit zich aan bij deze actie en richt zich vooral op de rol van de inspectie in de geestelijke gezondheidszorg.
Heeft u een klacht vanuit de geestelijke gezondheidszorg ingediend bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg, vult u dan s.v.p. de enquête op www.meldjezorg.nl in over uw ervaringen met de inspectie. Het LPGGz zal de antwoorden bundelen in een rapport. U kunt de enquête invullen tot en met 1 april.
Www.meldjezorg.nl is een website van het Landelijk Platform GGz waar mensen vragen of klachten over de veranderingen in de ggz, verslavingszorg en maatschappelijke opvang kunnen melden.
klik hier
reactie Raad van State WWNV
Interessante reactie van de Raad van State over de plannen WWNV.
Haken en ogen, vooral over de WSW groep zijn zorgenklik hier
Haken en ogen, vooral over de WSW groep zijn zorgenklik hier
zaterdag 4 februari 2012
voorstel nationale onderwijsdag afgeblazen
Arie Slob had een goed idee. Het invoeren van een nationale onderwijsdag waar alle partijen met elkaar in gesprek zouden gaat. Van Bijsterveldt voelt er niets voor. Te verwarrend. En...regeerakkoord is regeerakkoord. De VVD en PVV eisen eerst excuses van de AOB die Van B. de beroerdste onderwijsminister ooit noemden. Tssss...is toch ook zo? klik hier
nieuwsbrief nummer 8
Het was weer een bevalling maar het is gelukt. Nieuwsbrief nummer 8 is uit!
Kijk bij nieuwsbrieven en klik op nummer 8. De nieuwsbrief persoonlijk in je postvak ontvangen kan natuurlijk ook, mail dan even je mailadres naar m.wijnbergen1@chello.nl dan zet ik je op de lijst.
Veel leesplezier! Miek
Kijk bij nieuwsbrieven en klik op nummer 8. De nieuwsbrief persoonlijk in je postvak ontvangen kan natuurlijk ook, mail dan even je mailadres naar m.wijnbergen1@chello.nl dan zet ik je op de lijst.
Veel leesplezier! Miek
woensdag 1 februari 2012
NRC over plannen de Krom
Wat gebeurd er als je niet 50 maar 25 dozen per dag kunt inpakken? Interessant stuk uit het NRC klik hier
De Krom op de OESO over WWNV Trouw
In Trouw een stuk over de plannen van de Krom met de WWNV. Het klinkt mooi maar de haken en ogen zijn voor het gemak even weggelaten. Bijv. dat gemeenten het niet voor elkaar zullen krijgen deze groep daadwerkelijk te hebben, ookal omdat dit veel geld zal kosten! Velen komen tussen wal en schip, de uitkering verdwijnt i.v.m. de huishoudinkomentoets (75% woont thuis) en er zijn geen middelen voor reintegratiemiddelen. En het doel is niet het helpen van chronisch zieken en gehandicapten zoals hij in dit artikel doet voorkomen maar ordinaire bezuinigingen! klik hier
nieuw argument van Bijsterveldt maatregelen passend onderwijs
Van Bijsterveldt komt een beetje in het nauw. Daarom heeft ze nu weer een nieuw argument op tafel gelegd om haar draconische bezuinigingen op passend onderwijs te rechtvaardigen. Het ligt allemaal aan de slechte economische situatie mensen. Dat is makkelijk want daar kunnen we alle schuld op schuiven. Crisis en nog eens crisis. Of zoals Marja het zegt met een duur woord conjunctuur. Lees het commentaar van de AOB klik hier
Kamp presenteert WWNV
Minister Kamp heeft de nieuwe wet Wet Werken Naar Vermogen gepresenteerd. Weinig nieuws onder de zon. De zorgen blijven erg groot. De CG-Raad heeft het op een rijtje gezet klik hier
Abonneren op:
Posts (Atom)